LAT

Lewis Short

(verb) : hăbĭto, āvi, ātum, 1 (
* Gen. plur. of the part. pres. habitantum, Ov. M. 14, 90), and n. habeo.
* In gen., to have frequently, to be wont to have (anteclass. and very rare): epicrocum, Varr. ap. Non. 318, 25: comas,id. ib. 27.
* In partic., to have possession of, to inhabit a place; and more freq. neut., to dwell, abide, reside, live anywhere (the class. signif. of the word; cf.: colo, incolo, commoror).
* Lit.
* Act.: centum urbes habitant magnas,Verg. A. 3, 106: silvas,id. E. 6, 2: hoc nemus, hunc collem (deus),id. A. 8, 352: humiles casas,id. E. 2, 29: terras,Ov. H. 1, 66; id. M. 1, 195: pruinas,Val. Fl. 2, 177: locum,Tac. Agr. 11; cf. Liv. 5, 51, 3. —Pass.: colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime,Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119; cf. Quint. 1, 4, 28: arx procul iis, quae habitabantur,Liv. 24, 3, 2: applicata colli habitatur colonia Corinthus,Plin. 4, 4, 5, § 11; 5, 7, 7, § 42: Scythiae confinis est regio habitaturque pluribus vicis,Curt. 8, 2, 14: nobis habitabitur orbis Ultimus,Ov. Tr. 1, 1, 127: tellus Bistoniis habitata viris,id. M. 13, 430; cf.: nec patria est habitata tibi,id. Tr. 5, 3, 21; Sil. 2, 654: raris habitata mapalia tectis,Verg. G. 3, 340; cf.: (agellus) habitatus quinque focis,Hor. Ep. 1, 14, 2: campi olim uberes magnisque urbibus habitati,Tac. H. 5, 7: quae sit tellus habitanda (sibi), requirit,Ov. M. 3, 9; cf.: cesserunt nitidis habitandae piscibus undae,id. ib. 1, 74: habitandaque fana Apris reliquit et rapacibus lupis,Hor. Epod. 16, 19: proavis habitatas linquere silvas,Juv. 15, 152.
* Transf., to stay, remain, dwell, or keep in any place; to keep to, dwell upon a thing (a favorite expression with Cicero): cum iis, qui in foro habitarunt, de dignitate contendas?Cic. Mur. 9, 21; cf.: habitare in Rostris,id. Brut. 89, 305: in subselliis,id. de Or. 1, 62, 264; cf. also: in oculis,to be always in public,id. Planc. 27, 66: illi qui hoc solum colendum ducebant, habitarunt in hac una ratione tractanda,id. de Or. 2, 38, 160: in bonis haerebit et habitabit suis,to dwell upon,id. Or. 15, 49; cf. id. de Or. 2, 72, 292: qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?id. Fin. 2, 28, 92: cum his habitare pernoctareque curis (i. e. studiis)!id. Tusc. 5, 24, 69: quorum in vultu habitant oculi mei,id. Phil. 12, 1, 2: animus habitat in oculis,Plin. 11, 37, 54, § 145; cf.: mens ibi (in corde) habitat,id. 11, 37, 69, § 182: qui tibi (Amori) jucundumst, siccis habitare medullis,Prop. 2, 11 (3, 3), 17: peregrinatus est hujus animus in nequitia, non habitavit,Val. Max. 6, 9, ext. 1: tecum habita,i. e. retire within thyself, examine thyself,Pers. 4, 52.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory