Lewis Short
grātĭfĭcātĭo (noun F) : gratificor
* A showing kindness, doing favors, obligingness, complaisance (rare but class.): conjungitur impudens gratificatio cum acerba injuria,Cic. Agr. 3, 2, 6; id. Mur. 20, 42; id. N. D. 1, 44, 122; Plin. 21, 3, 9, § 12.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary