LAT

grandiloquus

download
JSON

Lewis Short

grandĭlŏquus (noun M) : grandis-loquor
* Speaking grandly or loftily: et grandiloqui, ut ita dicam, fuerunt cum ampla et sententiarum gravitate et majestate verborum,Cic. Or. 5, 20; cf. Quint. 10, 1, 66: stilus, Serv. Verg. Vit.—In a bad sense, grandiloquent: isti grandiloqui (i. e. Stoici),boasters,Cic. Tusc. 5, 31, 89.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory