Lewis Short
gĕnus (noun N) : γένος, root GEN, gigno, gens
* Birth, descent, origin; and concr., a race, stock, etc. (cf.: familia, gens, stirps).
* Lit.
* In gen.: bono genere gnati, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.: ii, qui nobili genere nati sunt,Cic. Verr. 2, 5, 70, § 180: amplissimo genere natus,Caes. B. G. 4, 12, 4: genere regio natus,Cic. Rep. 1, 33: C. Laelius, cum ei quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis majoribus, at hercule, inquit, tu tuis dignus,id. de Or. 2, 71, 286: genere et nobilitate et pecunia sui municipii facile primus,id. Rosc. Am. 6, 15: esse genere divino,id. Rep. 2, 2: contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,id. Mur. 7, 15: hic sacra, hic genus, hic majorum multa vestigia,id. Leg. 2, 1, 3; cf. id. Brut. 58, 212; id. Rep. 1, 18: adulescens, cujus spei nihil praeter genus patricium deesset,Liv. 6, 34, 11: in famam generis ac familiae,Quint. 3, 11, 12; 5, 10, 24: genus Lentulorum,id. 6, 3, 67: Atys, genus unde Atii duxere Latini,Verg. A. 5, 568: fortuna non mutat genus,Hor. Epod. 4, 6: virginem plebei generis petiere juvenes, alter virgini genere par, alter, etc.,Liv. 4, 9, 4: qui sibi falsum nomen imposuerit, genus parentesve finxerit, etc.,Plaut. Sent. 5, 25, 11.—Plur.: summis gnati generibus,Plaut. Most. 5, 2, 20.
* Transf.
* Like gens and stirps, a descendant, offspring, child; and collect., descendants, posterity, race (poet.): neve tu umquam in gremium extollas liberorum ex te genus, Enn. ap. Cic. Or. 46, 155 (Trag. v. 347 Vahl.): credo equidem, genus esse deorum,Verg. A. 4, 12: Uraniae genus, Hymen,i. e. her son,Cat. 61, 2: audax Iapeti,i. e. his son Prometheus,Hor. C. 1, 3, 27: Jovis,i. e. Perseus,Ov. M. 4, 609; cf. also Prop. 2, 2, 9; Hor. C. 2, 14, 18: genus Adrasti,i. e. Diomede, grandson of Adrastus,Ov. F. 6, 433; so of a grandson,id. M. 2, 743; cf. nepotum,Hor. C. 3, 17, 4: Tantali genus,id. ib. 2, 18, 37: Danai,id. ib. 2, 14, 18: Messi clarum genus Osci,id. S. 1, 5, 54: ab alto Demissum genus Aenea,i. e. Octavianus, as the adopted son of Julius Coesar,id. ib. 2, 5, 63: sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,i. e. the Romans,id. C. 1, 2, 35; cf. ib. 3, 6, 18: regium genus,id. ib. 2, 4, 15.
* Of an assemblage of objects (persons, animals, plants, inanimate or abstract things) which are related or belong together in consequence of a resemblance in natural qualities; a race, stock, class, sort, species, kind (in this signif. most freq. in all periods and kinds of writing).
* In gen.
* Of living things: ne genus humanum temporis longinquitate occideret, propter hoc marem cum femina esse coniunctum, Cic. ap. Col. 12, 1 (Fragm. Cic. 1, 5 Baiter): quod ex infinita societate generis humani ita contracta res est, etc.,of the human race,Cic. Lael. 5, 20; cf. id. Rep. 1, 2 fin.: o deorum quicquid in caelo regit Terras et humanum genus,Hor. Epod. 5, 2; for which: consulere generi hominum,Cic. Rep. 3, 12; cf.: cum omni hominum genere,id. ib. 2, 26; Hor. Ep. 2, 1, 7: solivagum genus,Cic. Rep. 1, 25: potens vir cum inter sui corporis homines tum etiam ad plebem, quod haudquaquam inter id genus contemptor ejus habebatur, i. e. among the Plebeians, Liv. 6, 34, 5: Graium genus, the Grecian race, Enn. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 149 Vahl.): virtus est propria Romani generis atque seminis,Cic. Phil. 4, 5, 13; cf. id. Ac. 2, 27, 86: Ubii, paulo quam sunt ejusdem generis et ceteris humaniores,Caes. B. G. 4, 3, 3; cf. also: impellit alios (Aeduos) iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata,race of men,id. ib. 7, 42, 2; so, like gens, of nations, peoples, tribes: ferox, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess. s. v. insolens, p. 241 Lind. (Hist. 1, 14 Gerl.); Liv. 34, 7, 6: implacidum (Genauni),Hor. C. 4, 14, 10: durum ac velox (Ligures),Flor. 2, 3, 4: omne in paludes diffugerat,id. 3, 10, 14: Graecorum,Cic. Fl. 4, 9: Numidarum,Liv. 30, 12, 18: genus omne nomenque Macedonum,id. 13, 44, 6; Nep. Reg. 2: Italici generis multi mortales,Sall. J. 47, 1: Illyriorum,Liv. 27, 32, 4; 27, 48, 10; 42, 47 fin.: Scytharum,Just. 2, 3, 16; Tac. H. 2, 4; Suet. Ner. 37; Vell. 2, 118, 1.—In plur.: conventus is, qui ex variis generibus constaret,Caes. B. C. 2, 36, 1: olim isti fuit generi quondam quaestus apud saeclum prius ... est genus hominum, qui se primos esse omnium rerum volunt,class of men, profession,Ter. Eun. 2, 2, 15 and 17: firmi et stabiles et constantes (amici), cujus generis est magna penuria,Cic. Lael. 17, 62: saepius genus ejus hominis (sc. procuratoris rei publicae) erit in reliqua nobis oratione tractandum,id. Rep. 2, 29 fin.; cf.: genus aliud tyrannorum,id. ib. 1, 44: judicum genus et forma,id. Phil. 5, 5, 13: istius generis asoti,id. Fin. 2, 8, 23; cf.: omnium ejus generis poëtarum haud dubie proximus,Quint. 10, 1, 85: liberrimum hominum,id. 10, 12, 2, § 22: irritabile vatum,Hor. Ep. 2, 2, 102: hoc omne (ambubajarum, etc.),id. S. 1, 2, 2: hominum virile, muliebre,Cic. Inv. 1, 24, 35: equidem fabulam et fictam rem ducebam esse, virorum omne genus in aliqua insula conjuratione muliebri ab stirpe sublatum esse,Liv. 34, 2, 3: cedat consulari generi praetorium,Cic. Planc. 6, 15: ad militare genus = ad milites,Liv. 24, 32, 2: alia militaris generis turba,id. 44, 45, 13: castellani, agreste genus,id. 34, 27, 9 Weissenb. ad loc.—Sing. with plur. predicate: Ministrantibus sibi omni genere turpium personarum,Capitol. Ver. 4.—In plur.: eorum hominum ... genera sunt duo,Caes. B. G. 6, 13, 1: tria auditorum,Quint. 3, 4, 6.— Repeated in the relative-clause: duo genera semper in hac civitate fuerunt ... quibus ex generibus,Cic. Sest. 45, 96.—In the acc., of description (v. Roby's Gram. 2, p. 42 sq.): quot et quod genus pastores habendi,of what kind,Varr. R. R. 2, 10, 1: quod genus ii sunt, etc.,Auct. Her. 2, 30, 48; cf. in the foll.
* In partic.
* Of inanim. and abstr. things, kind, sort, description, class, order, character: genus ullum materiaï,Lucr. 2, 304: cum is (sol) quoque efficiat, ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant,Cic. N. D. 2, 15, 41: naves omni genere armorum ornatissimae,Caes. B. G. 3, 14, 2: cibi genus,id. ib. 4, 1, 9: cum omni genere commeatus,Liv. 30, 36, 2: frugum,id. 38, 15, 9: hoc sphaerae genus,Cic. Rep. 1, 14: hoc triplex rerum publicarum genus,id. ib. 2, 23: regale civitatis,id. ib.; cf.: totum regiae civitatis,id. ib. 2, 29: novum imperii,id. ib. 2, 32: ipsum istud genus orationis exspecto,id. ib. 1, 24 fin.; cf.: dulce orationis, id. Or. 13, 42: qua re esset hoc bellum genere ipso necessarium,id. de Imp. Pomp. 10, 27; cf.: genus hoc erat pugnae, quo, etc.,Caes. B. G. 1, 48, 4: potestas annua (consulum) genere ipso ac jure regia,Cic. Rep. 2, 32: genus vitae ... genus aetatis,id. Off. 1, 32, 117: optimum emendandi,Quint. 10, 4, 2: dicendi,Cic. Off. 1, 1, 3; Quint. 8, 3, 56; 12, 10, 69: simplex rectumque loquendi,id. 9, 3, 3: omnis generis tormenta,Liv. 32, 16, 10: praeda ingens omnis generis,id. 27, 5, 9; so, omnis generis, with tela,id. 38, 26, 4; with naves,id. 34, 8, 5; with eloquentia,id. 39, 40, 7, etc.—Repeated in the relative-clause: erat haec (ratio) ex eodem genere, quod ego maxime genus ex sociorum litteris reperire cupiebam,Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183.—In plur.: Caesar haec genera munitionis instituit,Caes. B. G. 7, 72, 1: disserere de generibus et de rationibus civitatum,Cic. Rep. 2, 11; cf. id. ib. 1, 26; 28: genera juris institutorum, morum consuetudinumque describere,id. ib. 3, 10: genera furandi,Cic. Verr. 2, 2, 7, § 18.—In the acc., of description: omne, hoc, id, quod genus, for omnis, ejus, hujus, cujus generis, of every, of this, of which kind: sub urbe hortum omne genus, coronamenta omne genus,Cato, R. R. 8, 2; Varr. R. R. 1, 29, 1: omne genus simulacra feruntur,Lucr. 4, 735: si hoc genus rebus non proficitur,Varr. R. R. 2, 1, 23; id. L. L. 9, § 110 Müll.; Lucr. 6, 917 and Hor. S. 2, 6, 44: in id genus verbis,Varr. L. L. 10, § 79; 8, 7, 108, § 17: in id genus libris,Gell. 3, 8, 1: scis me ante orationes aut aliquid id genus solitum scribere,Cic. Att. 13, 12, 3: vitanda sunt illa, quae propinqua videntur: quod genus, fidentiae contrarium est diffidentia, etc.,for example,id. Inv. 2, 54, 165; so ib. 2, 52, 157; 2, 54, 162; 2, 57, 172; Lucr. 4, 271; 6, 1058: lege jus est id quod populi jussu sanctum est, quod genus: ut in jus eas cum voceris,Auct. Her. 2, 13, 19; cf. ib. sqq.— In gen.: i. q. res or aliquid: ut in omni genere hujus populi (Graeci) consuetudinem videretur imitatus,in all respects, in everything,Cic. Rep. 2, 20; cf.: innumerabiles res sunt, in quibus te quotidie in omni genere desiderem,id. Q. Fr. 2, 2 fin.: incredibile est, quam me in omni genere delectarit,id. Att. 16, 5, 2: medici assiduitas et tota domus in omni genere diligens,id. ib. 12, 33, 2; 7, 1, 2: qui in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur,in any respect whatever,id. de Or. 2, 4, 17: qua de re et de hoc genere toto pauca cognosce,id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4.—Adverb.: in genus, in general, generally: sermones in genus communes,Gell. 4, 1 fin.
* In philos. lang., opp. partes, and comprising them within itself, a general term, logical genus: genus est id, quod sui similes communione quadam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,Cic. de Or. 1, 42, 189; cf.: genus est, quod plures partes amplectitur, ut animal; pars est, quae subest generi, ut equus. Sed saepe eadem res alii genus, alii pars est: nam homo animalis pars est, Thebani aut Trojani genus,id. de Inv. 1, 22, 32: genus est, quod partes aliquas amplectitur, ut cupiditas; pars est, quae subest generi, ut cupiditati amor, avaritia,id. ib. 1, 28, 42; cf. also: genus est notio ad plures differentias pertinens,id. Top. 7, 31: nec vero sine philosophorum disciplina genus et speciem cujusque rei cernere neque eam definiendo explicare nec tribuere in partes possumus, etc.,id. Or. 4, 16; cf. ib. 33, 117: formae dicendi specie dispares, genere laudabiles,id. de Or. 3, 9, 34: perturbationes sunt genere quatuor, partibus plures,id. Tusc. 3, 11, 24; cf. ib. 5, 25, 71: et conjuncta quaeremus, et genera et partes generibus subjectas, et similitudines, etc.,id. de Or. 2, 39, 166; opp. species and pars,Varr. R. R. 3, 3, 3.
* In gram., gender: transversi sunt (ordines) qui ab recto casu obliqui declinantur, ut albus, albi, albo; directi sunt, qui ab recto casu in rectos declinantur, ut albus, alba, album. Transversorum ordinum partes appellantur casus, directorum genera: utrisque inter se implicatis forma,Varr. L. L. 10, § 22 Müll.: quod ad verborum temporalium rationem attinet, cum partes sint quatuor: temporum, personarum, generum, divisionum, etc.,ib. 9, § 95: in nominibus tria genera,Quint. 1, 4, 23: barbarismum fieri per numeros aut genera,id. 1, 5, 16; 9, 3, 6: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates, etc.,id. 1, 4, 27.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary