LAT
genero
JSON
Lewis Short
(verb) : gĕnĕro, āvi, ātum, 1, genus
* To beget, procreate, engender, produce, create; in pass., to spring or descend from.
* Lit. (class.): hominem generavit et ornavit deus,Cic. Leg. 1, 9, 27: isque (Capys) pium ex se Anchisen generat, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 3, 35 (Ann. v. 32 Vahl.): Oebalus, quem generasse Telon Sebethide nymphā Fertur,Verg. A. 7, 734: unde nil majus generatur ipso (Jove),Hor. C. 1, 12, 17: Herculis stirpe generatus,Cic. Rep. 2, 12: homines hominum causa esse generatos,id. Off. 1, 7, 22: ita generati a natura sumus, ut, etc.,id. ib. 1, 29, 103; cf. id. Rep. 6, 15: a quo (deo) populum Romanum generatum accepimus,id. Phil. 4, 2, 5: ab origine ultima stirpis Romanae generatus,Nep. Att. 1: Tros est generatus ab illo,Ov. F. 4, 33: fuit Argolico generatus Alemone quidam Myscelos,id. M. 15, 19: Trojā generatus Acestes,Verg. A. 5, 61: mulos (antiqui vocabant) quos asini et equae generarent,Plin. 8, 44, 69, § 172: quale portentum ... nec Jubae tellus generat,Hor. C. 1, 22, 15: terram tanto prius animalia generare coepisse,Just. 2, 1 fin.: atque aliam ex alia generando suffice prolem,Verg. G. 3, 65: (mundus) semperne fuerit, nullo generatus ortu: an, etc.,Cic. Univ. 2: semina, unde essent omnia orta, generata, concreta,id. Tusc. 5, 24, 69; cf.: semina generantia ranas,Ov. M. 15, 375: terra et hos (rubos) generat,Quint. 9, 4, 5: terra generandis alendisque seminibus fecundior,id. 10, 3, 2: e gramine, quod in eo loco generatum esset, etc.,Gell. 5, 6, 9: generandi gloria mellis,Verg. G. 4, 205: ignibus generandis nutriendisque soli ipsius naturalis materia,Just. 4, 1.—Absol.: asina generare coepit,Plin. 8, 44, 69, § 172.
* Trop. (perh. only post-Aug.).
* In gen.: cetera forsitan tenuis quoque et angusta ingenii vena ... generare atque ad frugem aliquam perducere queat,Quint. 6, 2, 3: verecundia vitium quidem, sed quae virtutes facillime generet,id. 12, 5, 2; Dig. 25, 3, 7: peccatum generat mortem,Vulg. Jacob. 1, 15.
* In partic., to bring forth, produce, of mental productions: quae (aetates) nihil dum ipsae ex se generare queunt,Quint. 1, 1, 36: cum generabit ipse aliquid atque componet,id. 1, 12, 12; 8, 6, 32; cf. id. 10, 2, 5: similiter decurrentium spatiorum observatione esse generatum (poëma),id. 9, 4, 114; cf. Suet. Ner. 52.
* To beget, procreate, engender, produce, create; in pass., to spring or descend from.
* Lit. (class.): hominem generavit et ornavit deus,Cic. Leg. 1, 9, 27: isque (Capys) pium ex se Anchisen generat, Enn. ap. Philarg. ad Verg. G. 3, 35 (Ann. v. 32 Vahl.): Oebalus, quem generasse Telon Sebethide nymphā Fertur,Verg. A. 7, 734: unde nil majus generatur ipso (Jove),Hor. C. 1, 12, 17: Herculis stirpe generatus,Cic. Rep. 2, 12: homines hominum causa esse generatos,id. Off. 1, 7, 22: ita generati a natura sumus, ut, etc.,id. ib. 1, 29, 103; cf. id. Rep. 6, 15: a quo (deo) populum Romanum generatum accepimus,id. Phil. 4, 2, 5: ab origine ultima stirpis Romanae generatus,Nep. Att. 1: Tros est generatus ab illo,Ov. F. 4, 33: fuit Argolico generatus Alemone quidam Myscelos,id. M. 15, 19: Trojā generatus Acestes,Verg. A. 5, 61: mulos (antiqui vocabant) quos asini et equae generarent,Plin. 8, 44, 69, § 172: quale portentum ... nec Jubae tellus generat,Hor. C. 1, 22, 15: terram tanto prius animalia generare coepisse,Just. 2, 1 fin.: atque aliam ex alia generando suffice prolem,Verg. G. 3, 65: (mundus) semperne fuerit, nullo generatus ortu: an, etc.,Cic. Univ. 2: semina, unde essent omnia orta, generata, concreta,id. Tusc. 5, 24, 69; cf.: semina generantia ranas,Ov. M. 15, 375: terra et hos (rubos) generat,Quint. 9, 4, 5: terra generandis alendisque seminibus fecundior,id. 10, 3, 2: e gramine, quod in eo loco generatum esset, etc.,Gell. 5, 6, 9: generandi gloria mellis,Verg. G. 4, 205: ignibus generandis nutriendisque soli ipsius naturalis materia,Just. 4, 1.—Absol.: asina generare coepit,Plin. 8, 44, 69, § 172.
* Trop. (perh. only post-Aug.).
* In gen.: cetera forsitan tenuis quoque et angusta ingenii vena ... generare atque ad frugem aliquam perducere queat,Quint. 6, 2, 3: verecundia vitium quidem, sed quae virtutes facillime generet,id. 12, 5, 2; Dig. 25, 3, 7: peccatum generat mortem,Vulg. Jacob. 1, 15.
* In partic., to bring forth, produce, of mental productions: quae (aetates) nihil dum ipsae ex se generare queunt,Quint. 1, 1, 36: cum generabit ipse aliquid atque componet,id. 1, 12, 12; 8, 6, 32; cf. id. 10, 2, 5: similiter decurrentium spatiorum observatione esse generatum (poëma),id. 9, 4, 114; cf. Suet. Ner. 52.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
