Lewis Short
fūr (noun Comm) : root fer-, v. fero; cf. Gr. φώρ, Gell. 1, 18
* A thief (syn.: latro, praedo, pirata, raptor).
* Lit.: quodsi duodecim tabulae nocturnum furem quoquo modo, diurnum autem, si se telo defenderet, interfici impune voluerunt, etc.,Cic. Mil. 3, 9: ita in legibus posiverunt, furem duplici comdemnari, feneratorem quadrupli, Cato, R. R. praef. § 1: fures privatorum furtorum, opp. fures publici, id. ap. Gell. 11, 18, 18: canes aluntur in Capitolio, ut significent, si fures venerint,Cic. Rosc. Am. 20, 56: fures aerari,Sall. C. 52, 12: a Philippo interrogatus, quid latraret, furem se videre respondit,Cic. de Or. 2, 54, 220: M. Carbo condemnatus, fur magnus, e Sicilia,i. e. extortioner,id. Fam. 9, 21, 3: ne quis fur esset, neu latro, neu quis adulter,Hor. S. 1, 3, 106: (Priapus) furum aviumque Maxima formido,id. ib. 1, 8, 3: Sallustius historicus priscorum verborum ineruditissimus fur,Suet. Gram. 15: fur tuos,i. e. who carried you off,Plaut. Capt. 5, 4, 21.—In the fem.: fures estis ambae,Plaut. Poen. 5, 4, 67.
* Transf.
* As a term of vituperation applied to slaves, thief, rascal, rogue, knave: tun' trium litterarum homo Me vituperas? fur, etiam fur trifurcifer,Plaut. Aul. 2, 4, 47; cf.: non fur, sed trifur?id. ib. 4, 4, 6; 4, 10, 38 sc.; id. Cas. 3, 6, 1; id. Ps. 1, 3, 131 et saepe quid domini faciant, audent cum talia fures! Verg. E. 3, 16: manipulus furum,Ter. Eun. 4, 7, 6.
* A robber-bee, drone, usually called fucus, Varr. R. R. 3, 16, 19.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary