Lewis Short
fundātor (noun M) : id.
* A founder (very rare for conditor, creator): Praenestinae urbis,Verg. A. 7, 678: terrae,Lact. 2. 1, 5: imperii Romani,Inscr. Grut. 56, 5 sq.
* Trop.: securitatis publicae (Licinius),Inscr. Orell. 1071: quietis (Constantinus),ib. 1075.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary