fundāmentum (noun N) : id.
* A foundation, ground-work, basis (class.; mostly in plur.; cf. basis).
* Lit.
* Sing. (rare): quin cum fundamento (aedes) Perierint,Plaut. Most. 1, 2, 69: substruere fundamentum,id. ib. 1, 2, 40.
* Trop. (syn.: sedes, initium).
* Transf., the bottom, = fundus: qui a fundamento mihi usque movisti mare,id. ib. 2, 6, 55.
* Sing.: meo judicio pietas fundamentum est omnium virtutum,Cic. Planc. 12, 29; cf.: fundamentum justitiae est fides,id. Off. 1, 7, 23: narratio est quaedam quasi sedes et fundamentum constituendae fidei,id. Part. 9, 31: eloquentiae,id. de Or. 3, 37, 151: philosophiae,id. Div. 2, 1, 2: initium ac fundamentum defensionis,id. Clu. 10, 30: horum criminum,id. Cael. 13, 30: quod fundamentum hujus quaestionis est, id videtis,id. N. D. 1, 17, 44: disciplina nixa fundamento veritatis,Gell. 14, 1, 20: fundamentum et causa imperii,Sen. Ep. 87, 41: caput et fundamentum intellegitur totius testamenti heredis institutio,Gai. Inst. 2, 229.
* Piur.: illic radices, illic fundamenta sunt,Quint. 10, 3, 3: quibus initiis ac fundamentis hae tantae summis in rebus laudes excitatae sunt,Cic. Sest. 2, 5: libertatis,id. Balb. 13, 31: virtutum,id. Fin. 2, 22, 72; cf.: consulatus tui,id. Pis. 4, 9: senectus, quae fundamentis adolescentiae constituta est,id. de Sen. 18, 62: ad evertenda fundamenta rei publicae,id. Cat. 4, 6, 13: actionum,id. Phil. 4, 1, 1: jacere pacis fundamenta,id. ib. 1, 1, 1; so with jacio: rei publicae,id. Fam. 12, 25, 2: civitatis,id. N. D. 3, 2, 5; id. Ac. 2, 12, 37; id. Sull. 10, 30; Curt. 5, 1, 29; Lact. 7, 1, 1: defensionis,Cic. Mur. 6, 14: salutis suae,id. Fam. 10, 29: non praeterit me quam magnarum rerum fundamenta ponam senex,Sen. Q. N. 3 praef. 1: vitae,id. Ep. 13, 16: impudentiae, Quint 12, 6, 2: futuri oratoris,id. ib. 1, 4, 5; for which also with the dat. (cf. supra I. the passage from Liv. 1, 12, 4): cui causae,Cic. Fl. 2, 4: verecundiae,id. Rep. 4, 4 Mos.: imperii,Plin. 15, 18, 20, § 78.

s. TLL