Lewis Short
(verb) : frīgo, xi (acc. to Diom. p. 369 P.), ctum (frixum, Sid. Ep. 8, 14), 3, cf. φρύγω
* To roast, parch, fry (syn.: torreo, coquo): sesquilibram salis frigito,Cato, R. R. 106, 1: frictae nuces,Plaut. Poen. 1, 2, 113: frigunt hordeum, deinde molis frangunt,Plin. 18, 7, 14, § 72: fabas,Ov. Med. 70: triticum frictum,Varr. R. R. 2, 4, 21: frictum panicum, milium,Cels. 2, 30: frictum cicer, nux,Hor. A. P. 249: fricta faba,Plin. 22, 25, 69, § 140: ova fricta ex oleo,id. 29, 3, 11, § 44: simila frixa in sartagine,Sid. Ep. 8, 14; Vulg. Lev. 6, 21 al.
* Trop.: Tam frictum ego illum reddam, quam frictumst cicer,Plaut. Bacch. 4, 5, 7; cf. Hor. A. P. 249 supra.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
(verb) : frĭgo, ĕre, , acc. to Novius, i. q. erigo
* To erect, Att. ap. Non. 308, 7 sq. and 7, 10 (Fragm. Trag. v. 441, 463 Rib.); Varr. ib.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
(verb) : frĭgo, ĕre, the root of friguttio, to denote the natural sound of little children
* To squeak, squeal: Afran. ap. Non. 308, 16 (Fragm. Com. v. 247 Rib.).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary