LAT

Lewis Short

fossor (noun M) : id.
* A digger, delver, ditcher.
* Lit.
* In gen. (poet. and in post-Aug. prose): et labefacta movens robustus jugera fossor,Verg. G. 2, 264: squalidus in magna compede fossor,Juv. 11, 80; Hor. C. 3, 18, 15; Mart. 7, 71, 4; Col. 11, 2, 38: ceu septa novus jam moenia laxet Fossor,i. e. a miner, sapper,Stat. Th. 2, 419.
* Transf., in gen., in a contemptuous signif., a common laborer, a clown, Cat. 22, 10: cum sis cetera fossor,Pers. 5, 122.
* A miner, workman in a mine, Vitr. 7, 8, 1; Calp. Ecl. 4, 118 (cf. aurifossor).
* In late Lat., a grave-digger, Inscr. Orell. 4925 al.; cf. fossa, I. B. 3.
* In mal. part., a fornicator, Aus. Ep. 49; cf. fossa, I. B. 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory