Lewis Short
(adj.adv.) : formīdŭlōsus (formīdŏlōsus, v. Corss. Ausspr. 2, 145), a, um, adj. 2. formido
* Full of fear, fearful.
* Act., producing fear, dreadful, terrible, terrific (class.): nimis formidulosum facinus praedicas,Plaut. Am. 5, 1, 65: loca tetra, inculta, foeda, formidulosa,Sall. C. 55, 13: hunc locum consessumque vestrum, quem illi horribilem A. Cluentio ac formidulosum fore putaverunt,Cic. Clu. 3, 7: ferae,Hor. Epod. 5, 55: seu me Scorpius aspicit Formidolosus,id. C. 2, 17, 18: herbae formidolosae dictu, non esu modo,Plaut. Ps. 3, 2, 35: facinus,id. Am. 5, 1, 65: dubia et formidulosa tempora,Cic. Verr. 2, 5, 1, § 1: formidulosissimum bellum,id. Pis. 24, 58; id. de Imp. Pomp. 21, 62: in vulgus,Tac. A. 1, 76.
* Pass., experiencing fear, afraid, timid, timorous (rare; not in Cic.): mancipia esse oportet neque formidolosa neque animosa,Varr. R. R. 1, 17, 3: num formidolosus, obsecro, es?Ter. Eun. 4, 6, 18 sq.: (boyes) ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi,Col. 6, 2, 14: equus,Sen. Clem. 17.— Comp.: exercitum formidolosiorem hostium credere,Tac. A. 1, 62.—Hence, adv.: formīdŭlōse. *
* Fearfully, dreadfully, terribly, Cic. Sest. 19, 42.—*
* Fearfully, timidly, timorously: formidolosius, Cato ap. Charis. p. 196 P.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary