LAT

flagitator

download
JSON

Lewis Short

flāgĭtātor (noun M) : id.
* An importunate asker, demander, dun (rare but class.): eicite ex animo curam atque alienum aes: Ne quis formidet flagitatorem suum,Plaut. Cas. prol. 24; cf. id. Most. 3, 2, 81; so of a dunning creditor, Gell. 17, 6, 10.—Transf.: hunc video flagitatorem, non illum quidem tibi molestum, sed assiduum tamen et acrem fore,Cic. Brut. 5, 18 (see the passage in connection).
* With gen.: triumphi ante victoriam flagitator,Liv. 8, 12, 9: pugnae,id. 2, 45, 18.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory