Lewis Short
fīlĭŏla (noun F) : dim.filia
* A little daughter.
* Lit.: educare aliquam pro filiola sua, Plaut. Cist. 2, 3, 29: L. Paullus filiolam suam Tertiam animadvertit tristiculam,Cic. Div. 1, 46, 103; Plaut. Cist. 4, 1, 13; id. Rud. prol. 39; M. Aurel. in Fronto, Ep. 5, 53 ed. Mai.; Juv. 6, 241: quoniam mihi videris hanc scientiam juris tamquam filiolam osculari tuam,Cic. Mur. 10, 23.
* Transf., sarcastically of an effeminate person: duce filiola Curionis, i. e. C. Curione C. F.,Cic. Att. 1, 14, 5.—Poet., of the letters of Cadmus: Cadmi filiolae atricolores,Aus. Ep. 7, 25.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary