fĭgūra (noun F) : v. fingo
* A form, shape, figure (syn.: forma, species; tropus).
* Lit.
* In gen.: corporis nostri partes totaque figura et forma et statura quam apta ad naturam sit, apparet,Cic. Fin. 5, 12, 35; cf.: hominum, vel etiam ceterarum animantium forma et figura,id. de Or. 3, 45, 179; and: quae figura, quae species humanā potest esse pulchrior? ... Quod si omnium animantium formam vincit hominis figura, deus autem animans est: ea figura profecto est, quae pulcherrima sit omnium, etc.,id. N. D. 1, 18, 47 sq.; with this cf.: esse aliquem humana specie et figura, qui, etc.,id. Rosc. Am. 22, 63; Liv. 29, 17, 11: uri sunt specie et colore et figura tauri,Caes. B. G. 6, 28, 1: gemina tauri juvenisque,the Minotaur,Ov. M. 8, 169: Himera in muliebrem figuram habitumque formata,Cic. Verr. 2, 2, 35, § 87; cf.: figura et lineamenta hospitae,id. ib. 36, § 89: conformatio quaedam et figura totius oris et corporis,id. de Or. 1, 25, 114: pulmonum vis et figura,id. Tusc. 1, 16, 37: formae figura,id. N. D. 1, 32, 90: formaï servare figuram,Lucr. 4, 69: navium figura (shortly before: navium species),Caes. B. G. 4, 25, 2: lapidis,Ov. M. 3, 399: dohorum,Plin. 2, 25, 22, § 90: lenticulae dimidiae, id. 27, 12, 98, § 124: quadriangula grani,id. 13, 22, 38, § 118: triquetra,id. 3, 16, 20, § 121: rotunditatis aut proceritatis,id. 13, 4, 9, § 49 et saep.
* Trop., quality, kind, form, species, nature, manner.
* In partic.
* In the lang. of the Epicurean philosophy applied to the atoms or molecular parts of bodies: caelestem fulminis ignem Subtilem magis e parvis constare figuris,Lucr. 2, 385; 2, 682 sq.; 778; 3, 190 al.; cf.: illas figuras Epicuri, quas e summis corporibus dicit effluere,Quint. 10, 2, 15 Spald.
* Poet., a form, shade, phantom of the dead: in somnis, cum saepe figuras Contuimur miras simulacraque luce carentum,Lucr. 4, 34: morte obita quales fama est volitare figuras,Verg. A. 10, 641: CVM VITA FVNCTVS IVNGAR TIS (i. e. tuis) VMBRA FIGVRIS,Inscr. Orell. 4847.
* In gen.: de figura vocis satis dictum est,Auct. Her. 3, 15, 25: majus et minus et aeque magnum ex vi et ex numero et ex figura negotii consideratur,Cic. Inv. 1, 28, 41: figura orationis plenioris et tenuioris,id. de Or. 3, 55, 212; cf.: suam quandam expressit quasi formam figuramque dicendi,id. ib. 2, 23, 98: occurrunt animo pereundi mille figurae,kinds,Ov. H. 10, 81: edidit innumeras species, partimque figuras rettulit antiquas, etc.,id. M. 1, 436; cf.: capiendi figurae (for which, shortly after: species capiendi),Dig. 39, 6, 31: condicionis,ib. 35, 2, 30.
* In partic.
* Gram. t. t., form of a word, inflection: alia nomina, quod quinque habent figuras, habere quinque casus,Varr. L. L. 9, § 52; cf.: non debuisse ex singulis vocibus ternas vocabulorum figuras fieri, ut albus, alba, album,id. ib. 9, § 55: quaedam (verba) tertiae demum personae figura dicuntur, ut licet, piget,Quint. 1, 4, 29; 8, 2, 15 Spald.
* Rhet. t. t., a figure of speech, σχῆμα, Cic. de Or. 3, 53 sq.; id. Or. 39 sq.; Quint. 9, 1 sq. et saep.
* Esp., one which contains hints or allusions, Suet. Vesp. 13; id. Dom. 10; cf. Quint. 9, 2, 82.

s. TLL