Lewis Short
fĭdĭcŭlae | fidicula, ae (noun F) : and rarely , (syncop. fidicla, Prud. στεφ. 10, 481; 550), dim. 2. fides
* A small stringed instrument, a small lute or cithern.
* Lit.
* In gen.: quid si platani fidiculas ferrent numerose sonantes,Cic. N. D. 2, 8, 22.
* Transf., a cord, line, a sort of instrument of torture (postAug.): apparatus illi reddendus est suus eculei et fidiculae et ergastula et cruces, Sen. de Ira, 3, 3; Suet. Tib. 62; id. Calig. 33; Cod. Th. 9, 35, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary