LAT

Lewis Short

fictūra (noun F) : id.
* A forming, fashioning (ante- and post-class.): fortunae,Plaut. Trin. 2, 2, 86: satis placet fictura,i. e. disguise,id. Mil. 4, 4, 53: avarus ab uno solum verbo inclinatum, quod est aveo eademque fictura, qua est amarus,formation,Gell. 10, 5, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory