fētūra | foet- (noun F) : (), , 2. fetus
* A bringing forth, bearing or dropping of young, a breeding (rare but class.).
* Lit.: secunda pars est de fetura. Nunc appello feturam a conceptu ad partum ... Altera pars est in fetura, quae sint observanda, quod alia alio tempore parere soleat, etc.,Varr. R. R. 2, 1, 18 sq.: humana pastorum,id. ib. 2, 10, 6: aetas (bovis) feturae habilis,fit for breeding,Verg. G. 3, 62: si fetura gregem suppleverit,id. E. 7, 36.
* Transf.
* Trop., the production of a literary work: libri nati apud me proximā feturā, Plin. H. N. praef. § 1.
* Transf., of young vines: ut omnis fetura sub eo exeat,Plin. 17, 22, 35, § 179.— *

s. TLL