LAT

Lewis Short

(verb) : fētĕo (less correctly foetĕo, faetĕo), ēre, no
* Perf., Sanscr. dhū-, dhūmas, smoke; Gr. θῦμα, θύος; Lat. fumus; fetere (or foet-), for fovitere; cf. also foedus. Lit., to have an ill smell, to stink: an fetet anima uxori tuae?Plaut. As. 5, 2, 44; 78: fetere multo Myrtale solet vino,Mart. 5, 4, 1: abstineat a fetentibus acrimoniis allii vel caeparum,Col. 9, 14, 3.
* Fig.: fi! fi! fetet Tuus mihi sermo,Plaut. Cas. 3, 6, 7: omnes civitates lupanaribus fetent,Salv. Gub. D. 7, 23.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory