Lewis Short
(verb) : fĕrĭo, īre (archaic FERINVNT for feriunt; acc. to Fest. s. v. nequinunt, p. 162, 24 Müll.;
* Part. fut. feriturus, Serv. Verg. A. 7, 498. The perf. forms are supplied by percutio, v. Varr. L. L. 9, 55, § 98 Müll.), 4, perh. Sanscr. dhūr-, injure, destroy; Lat. ferus, ferox; Gr. θήρ; Aeol. φήρ; cf. Gr. θούριος, impetuous, θορεῖν, to leap; and Lat. furere, furia, etc., to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit (class.; syn.: icio, percutio, verbero, vapulo, pulso, tundo, pavio).
* Lit.
* In gen.: fores,to knock,Plaut. Men. 1, 2, 63; cf. parietem,Cic. Cael. 24, 59: murum arietibus,to batter, shake,Sall. J. 76, 6: pugiles adversarium,Cic. Tusc. 2, 23 fin.: jacere telum, voluntatis est; ferire quem nolueris, fortunae,to strike,id. Top. 17, 64: partem corporis sibi,Lucr. 2, 441: frontem,Cic. Att. 1, 1, 1: femur,Quint. 11, 3, 123: pectora solito plangore,Ov. M. 4, 554; cf.: calce feritur aselli,id. F. 3, 755: uvas pede (rusticus), to stamp or tread, Tib. 2, 5, 85: feriri a serpente,to be stung,Plin. 29, 4, 22, § 71; cf. Ov. Ib. 481: cetera (venenata animalia) singulos feriunt,id. ib. 23: tabulam malleo,Cels. 6, 7 fin.: stricto ferit retinacula ferro, cuts to pieces (shortly before: incidere funes),Verg. A. 4, 580: certatim socii feriunt mare et aequora verrunt, strike, lash (in rowing), id. ib. 3, 290: ut frontem ferias, that you may beat your brow, i. e. be provoked, Cic. Att. 1, 1, 1.—Poet.: sublimi feriam sidera vertice,hit, touch,Hor. C. 1, 1, 36; cf. in the foll. 2.—Absol.: pugno ferire vel calce,Quint. 2, 8, 13; cf. Hor. S. 2, 7, 99: occursare capro, cornu ferit ille, caveto,pushes, butts,Verg. E. 9, 25.
* Trop.
* In partic.
* To kill by striking, to give a deathblow, to slay, kill: hostem, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 284 ed. Vahl.); Sall. C. 7, 6; 60, 4; id. J. 85, 33; cf.: aliquem securi feriri,to be beheaded,Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75: aliquem telo trabali,Verg. A. 12, 295: retiarium (mirmillo),Quint. 6, 3, 61: te (maritum),Hor. C. 3, 11, 43: leonem atque alias feras primus aut in primis ferire,Sall. J. 6, 1: aprum,Ov. M. 3, 715.
* Of the animals for sacrifice, to kill, slaughter; and hence, to offer, sacrifice: nos humilem feriemus agnam,Hor. C. 2, 17, 32: vaccam Proserpinae,Verg. A. 6, 251; cf. the form of oath in making a compact (when a swine was sacrificed): SI PRIOR DEFEXIT (populus Romanus) PVBLICO CONSILIO DOLO MALO, TV ILLO DIE IVPPITER, POPVLVM ROMANVM SIC FERITO, VT EGO HVNC PORCVM HIC HODIE FERIAM: TANTOQVE MAGIS FERITO, QVANTO MAGIS POTES POLLESQVE,Liv. 1, 24, 8: Quid aut sponsoribus in foedere opus esset aut obsidibus, ubi precatione res transigitur? per quem populum fiat, quo minus legibus dictis stetur, ut eum ita Juppiter feriat, quemadmodum a Fetialibus porcus feriatur,id. 9, 5, 3. (Cf. also: Jovis ante aram Stabant et caesā jungebant foedera porcă,Verg. A. 8, 641).— Hence
* Transf., foedus ferire, to make a compact, covenant, or treaty (in Hebrew in precisely the same manner, ): accipe daque fidem, foedusque feri bene firmum, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 33 ed. Vahl.): is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat,Cic. Rab. Post. 3, 6: videret ut satis honestum foedus feriretur,id. Inv. 2, 30, 92: amorum turpissimorum foedera ferire,to form illicit connections,id. Cael. 14, 34: Tarchon jungit opes foedusque ferit,Verg. A. 10, 154 al.
* Of money, to strike, stamp, coin: asses sextantario pondere,Plin. 33, 3, 13, § 44. Thus the designation of a triumvir monetalis is III. VIR. A. A. A. F. F., i. e. Triumvir auro argento aeri flando feriundo, Inscr. Orell. 569.
* In gen.: quae faciliora sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum vita, quae fortuna feriat,reaches, affects,Cic. Off. 1, 21, 73: accidit, ut ictu simili (i. e. morte propinqui) ferirer,was struck with a similar blow,Quint. 6 praef. § 3: verba palato,to bring out, utter, speak,Hor. S. 2, 3, 274; cf.: sonat vox, ut feritur,Quint. 11, 3, 61: feriunt animum (sententiae),id. 12, 10, 48: ut omnis sensus in fine sermonis feriat aurem,id. 8, 5, 13; cf. id. 9, 3, 4.—Absol.: binis aut ternis ferire verbis,Cic. Or. 67, 226: videtur Chrysippus medium ferire voluisse,i. e. to avoid extremes,id. Fat. 17, 39.
* In partic., to cozen, cheat, gull, trick (mostly in vulg. lang.; not in Cic.): ubi illa pendentem ferit, jam amplius orat,Plaut. Trin. 2, 1, 19; Ter. Ph. 1, 1, 13: cum ferit astutos comica moecha Getas,Prop. 4 (5), 5, 44. austeros arte ferire viros,id. 3, 3 (4, 2), 50.
* To punish, inflict punishment: aliquem condemnatione centum librarum auri, Cod. 11, 11, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary