Lewis Short
(adj.adv.) : faustus, a, um, adj.for favostus, from faveo; lit., favorable; hence
* Of favorable or fortunate omen, fortunate, favorable, auspicious, prosperous, lucky (rare but class.; cf.: felix, fortunatus, beatus, prosperus, dexter, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,Cic. Div. 1, 45, 102: so, ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,Plaut. Trin. 1, 2, 3: utile sit faustumque precor, quod imagine somni Vidimus,Ov. F. 3, 27: omen,Liv. 7, 25, 11; Ov. M. 6, 448; 9, 785 al.; cf.: exitus ut classi felix faustusque daretur,Lucr. 1, 100: i pede fausto,Hor. Ep. 2, 2, 37: indoles Nutrita faustis sub penetralibus,id. C. 4, 4, 26: o faustum et felicem hunc diem!Ter. And. 5, 4, 53; cf. Cic. Tusc. 1, 49, 118: o nox illa fausta huic urbi!id. Flacc. 41, 103: annus,Ov. F. 1, 63: nisi tempestas indulget tempore fausto,favorable, suitable,Lucr. 1, 805.—Hence, * fauste, adv., favorably, fortunately: ut eis quoque hominibus ea res fauste, feliciter prospereque eveniret,Cic. Mur. 1, 1.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary