LAT

Lewis Short

fābrĭca (noun F) : 1. faber
* The workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).
* Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4: Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse,Cic. N. D. 3, 22, 55: armorum,armory,Veg. Mil. 2, 11 (for which: armorum officinae,Caes. B. C. 1, 34 fin.).
* Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1: pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum,architecture,Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and: natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica,id. ib. 1, 20, 53: omnis fabrica aeris et ferri,id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.: aerariae artis,Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci χαλκευτικὴν vocant, Quint. 2, 21, 10.—In apposition with ars: abies Graeco fabricae artis genere spectabilis,Plin. 16, 42, 82, § 225: servus arte fabrica peritus,Dig. 33, 7, 19 fin.: fanum solerti fabrica structum,with artistic skill,App. M. 6, p. 174, 25.
* In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.—Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45.
* In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem: ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus,Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5: nescio quam fabricam facit,id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132: ad senem fingere,Ter. Heaut. 3, 2, 34 al.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory