Lewis Short
exustĭo (noun F) : exuro.
* A burning up, a conflagration: eluviones exustionesque terrarum,Cic. Rep. 6, 21, 23: ignis,Vulg. Isa. 64, 2: quorum finis exustio est,Hier. in Isa. 3, 7, 4.—Trop., Plin. 18, 1, 1, § 5.
* A burning, scorching: solis,Plin. 17, 24, 37, § 223.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary