Lewis Short
(verb) : ex-surgo (exurgo), surrexi, 3, (archaic
* Inf. pres. pass. exsurgier, Plaut. Ps. prol. fin.), to rise up, rise, to get up, stand up (class.).
* Lit.: a genibus,Plaut. Rud. 1, 5, 22: ex insidiis,Liv. 27, 41, 7: in plantas,Sen. Ep. 111, 3: de nocte multa,Plaut. Rud. 4, 2, 10: ubi erit accubitum semel, Ne quoquam exsurgatis, donec, etc.,id. Bacch. 4, 4, 105: foras,id. Mil. 2, 1, 3: cum exsurgeret, simul arridens, etc.,Cic. de Or. 1, 62, 265: tu autem, nisi molestum est, paulisper exsurge,id. Clu. 60, 168; cf.: exsurge quaeso,id. Planc. 42, 102: acies ita instructa, ut pars in colles exsurgeret,Tac. H. 2, 14: altior (to strike the more forcibly),Verg. A. 11, 697 et saep.
* Transf., of things as subjects: ubi Taurus ab Indico mari exsurgit,Plin. 5, 27, 27, § 97; cf. Sil. 7, 275: inde alii ramuli exsurgunt,Plin. 24, 19, 113, § 173: cum jam vertigine tectum ambulat, et geminis exsurgat mensa lucernis, i. e. in the dizzy brain,Juv. 6, 305.
* Trop., to rise up, rise, recover strength: ne quando recreata exsurgere atque erigere se possent, funditus sustulerunt,Cic. Agr. 2, 32, 87: (causa) numquam exsurgeret,id. Phil. 13, 18, 38: auctoritate vestra res publica exsurget,id. Fam. 12, 10 fin.: grandis oratio naturali pulchritudine exsurgit,Petr. 2, 6; dolor,Sen. Med. 49.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary