exspectātĭo | expect- (noun F) : (), , id.
* An awaiting, expecting, expectation (very freq. and class.; in sing. and plur.).
* With gen. obj.: si spes est exspectatio boni, mali exspectationem esse necesse est metum,Cic. Tusc. 4, 37, 80: harum rerum,id. Rab. Perd. 5, 16: acerbior reliquorum,id. Brut. 76, 266; cf. poenarum,Quint. 12, 1, 7: tanta vel animi vel ingenii tui, ut, etc.,Cic. Fam. 2, 1, 2; cf.: sustines non parvam exspectationem imitandae industriae nostrae,id. Off. 3, 2, 6: majorem exspectationem mei faciam quam, etc.,id. Ac. 2, 4, 10; cf.: Varronis sermo facit exspectationem Caesaris,id. Att. 3, 15, 3: quotidiana rerum novarum,id. ib. 3, 14, 2: maximi belli,id. Fam. 15, 4, 5: rerum,Caes. B. C. 1, 21 fin.: ejus rei,id. ib. 3, 19, 4: desiderii,Cic. de Or. 1, 47, 205: nostri consilii,Hirt. B. G. 8, 9, 1: audiendi,Cic. de Or. 3, 5, 18 et saep. —In plur.: crebras exspectationes nobis tui commoves,Cic. Att. 1, 4, 1.
* The object of expectation or longing: gentium,Vulg. Gen. 49, 10: Israel,id. Jer. 17, 13: pistorum laetitia,id. Prov. 10, 28.
* With a rel.-clause: eo me major exspectatio tenet, quibusnam rationibus ea tanta vis comparetur,Cic. de Or. 2, 18, 74. —In plur.: nunc has exspectationes habemus duas: unam, etc., alteram, etc.,Cic. Att. 7, 16, 2.
* Absol.: ne sis in exspectatione,Plaut. Mil. 4, 6, 64: pendeo animi exspectatione Corfiniensi, in qua de salute rei publicae decernitur,Cic. Att. 8, 5, 2: nolo plebem Romanam obscura spe et caeca exspectatione pendere,id. Agr. 2, 25, 66; cf.: omnia spe et exspectatione laudata,id. Or. 30, 107: aliquem in summam exspectationem adducere,id. Tusc. 1, 17, 39: permagnam exspectationem imponere orationi,id. Rep. 1, 23 fin.: M'. Curii causa nuper qua exspectatione defensa est?id. de Or. 1, 39, 180: praeter exspectationem,unexpectedly,id. de Or. 2, 70, 284: supra exspectationem,Quint. 3, 7, 16: exspectatione minor,id. 4, 1, 39: contra exspectationem omnium,Hirt. B. G. 8, 40, 1.—In plur.: exspectationibus decipiendis,Cic. de Or. 2, 71, 289.

s. TLL