(verb) : ex-sisto or existo, stĭti, stĭtum, 3, (
* Act.August. Civ. D. 14, 13), to step out or forth, to come forth, emerge, appear (very freq. and class.).
* Prop.
* In gen.: e latebris,Liv. 25, 21, 3: ab inferis,Cic. Verr. 2, 1, 37, § 94; Liv. 39, 37, 3: anguem ab ara exstitisse,Cic. Div. 2, 80 fin.; cf.: vocem ab aede Junonis ex arce exstitisse (shortly before: voces ex occulto missae; and: exaudita vox est a luco Vestae),id. ib. 1, 45, 101: est bos cervi figura, cujus a media fronte inter aures unum cornu exsistit excelsius,Caes. B. G. 6, 26, 1: submersus equus voraginibus non exstitit,Cic. Div. 1, 33, 73; cf. Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107: nympha gurgite medio,Ov. M. 5, 413: hoc vero occultum, intestinum ac domesticum malum, non modo non exsistit, verum, etc.,does not come to light,Cic. Verr. 2, 1, 15, § 39.
* Transf., to be visible or manifest in any manner, to exist, to be: ut in corporibus magnae dissimilitudines sunt, sic in animis exsistunt majores etiam varietates,Cic. Off. 1, 30, 107: idque in maximis ingeniis exstitit maxime et apparet facillime,id. Tusc. 1, 15, 33: si exstitisset in rege fides,id. Rab. Post. 1, 1: cujus magnae exstiterunt res bellicae,id. Rep. 2, 17: illa pars animi, in qua irarum exsistit ardor,id. Div. 1, 29, 61: si quando aliquod officium exstitit amici in periculis adeundis,id. Lael. 7, 24 et saep.: neque ullum ingenium tantum exstitisse dicebat, ut, etc.,Cic. Rep. 2, 1; cf.: talem vero exsistere eloquentiam, qualis fuit in Crasso, etc.,id. de Or. 2, 2, 6; nisi Ilias illa exstitisset,id. Arch. 10, 24: cujus ego dignitatis ab adolescentia fautor, in praetura autem et in consulatu adjutor etiam exstitissem,id. Fam. 1, 9, 11; cf.: his de causis ego huic causae patronus exstiti,id. Rosc. Am. 2, 5: timeo, ne in eum exsistam crudelior,id. Att. 10, 11, 3: sic insulsi exstiterunt, ut, etc.,id. de Or. 2, 54, 217.

s. TLL