Lewis Short
(verb) : ex-sĭlĭo or exĭlĭo, ĭlŭi (exilivit, Poet. ap. Fest. p. 206 M.; v. Rib. Com. Fragm. p. 118; Sen. N. Q. 2, 49, 3:
* Exsilii,id. Const. Sap. 4, 1; id. N. Q. 1, 14, 4; Stat. Th. 9, 353), 4, salio, to spring out, spring or bound forth, to spring or leap up, to start up (freq. and class.): puer citus e cunis exilit,Plaut. Am. 5, 1, 63: properans de sella exsiluit,Cic. Verr. 2, 2, 30, § 75: domo levis exsilit,Hor. S. 2, 6, 98: stratis,Ov. M. 5, 35: gremio,id. ib. 10, 410: ut continuo exiliatis,Plaut. Most. 5, 1, 17: impetu perturbatus exsiluisti,Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; cf.: exsilui gaudio, I leaped for joy, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 16, 1: protinus exsilui,Ov. H. 6, 27 et saep.: foras,Plaut. Cas. 3, 5, 8: ad te exsilui,I sprang to you,Ter. Heaut. 4, 1, 44: (anguis) exsilit in siccum,Verg. G. 3, 433: in obvia arma,Stat. Th. 9, 111: exiluit partus de vulnere matris,Mart. Spect. 12, 3.
* Of inanimate subjects: Cicero noster, a quo Romana eloquentia exsiluit,took its rise,Sen. Ep. 40, 11: et magno imperatori cor exsiluit, with eager expectation, id. de Ira, 2, 3, 3: tum quoque lumen Exsilit,Lucr. 6, 163; cf. Ov. M. 6, 696: plus ut parte foras emergant exsiliantque (aquae),Lucr. 2, 200: crinis,Stat. Ach. 1, 522: exsiluere oculi,started out,Ov. M. 12, 252: exsiluere loco silvae,id. ib. 12, 406 et saep.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary