LAT

exsecutio

download
JSON

Lewis Short

exsĕcūtĭo | exec- (noun F) : (), , exsequor
* An accomplishing, performance, execution (post-Aug.).
* In gen.: instituti operis,Plin. 35, 8, 34, § 53: legis, Front. Aquaed. fin.
* Esp.
* In jurid. lang., a judicial prosecution, indictment: delictorum quorundam,Dig. 47, 1, 1: criminis, delicti,ib. 50, 16, 131 fin.; cf. ib. 178, § 2.
* Jurisdiction, official authority: exsecutionem ejus negotii libens suscepit (Corbulo),Tac. A. 3, 31: Syriae,i. e. administration, government,id. ib. 15, 25.
* Of speech, a discussion, complete treatment: differam hoc in praesenti: desiderat enim propriam et longam exsecutionem, etc.,Sen. Ep. 52 fin.; id. Contr. 3 praef.; Quint. 5, 13, 27; Plin. Ep. 8, 14, 6.—Plur.: exsecutiones rerum vitare,Vulg. 2 Macc. 2, 32.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory