LAT

Lewis Short

ex-ŏlesco, olēvi, ētum, 3
* V. inch. n.
* To grow out, to attain its full size, grow up.
* In gen., so only in the part. perf. exo-letus, a, um, grown up, full grown, mature: exoletus qui excessit olescendi id est crescendi modum, Paul. ex Fest. p. 5, 7 Müll.; cf.: exoletus qui adolescere (olescere?) id est crescere desiit,id. p. 80, 12 Müll.: exoleta virgo,Plaut. Fragm. in Prisc. p. 872 P.
* To grow to an end, to stop growing (mostly ante-Aug.; perh. not in Cic.).
* Prop.: multa sunt quae neglegentiā exolescunt et fiunt sterilia,Col. 2, 18, 3; App. M. 9, p. 232, 17.
* Transf., in gen., to grow out of use, out of date, to become obsolete, to pass away, cease: exolescentes litterae, disappearing, i. e. rubbed off, Suet. Aug. 7: ne vetustissima Italiae disciplina per desidiam exolesceret,Tac. A. 11, 15: rumor validus adeo ut nondum exolescat,id. ib. 4, 10: antiquitus instituta,id. H. 4, 8: gratia pascui usu continuo,Col. 7, 3, 20: cum patris favor haud dum exolevisset,Liv. 2, 52, 4; cf.: nondum is dolor exoleverat,Tac. A. 6, 25: prima positio vetustate,Quint. 1, 6, 11: exolevit fundendi aeris ratio,Plin. 34, 2, 3, § 5: Calchedonii in totum,id. 37, 5, 18, § 72.—In the part. perf.: scorta,Plaut. Curc. 4, 1, 12: exoletum jam vetustate odium,Liv. 2, 35, 8; cf. id. 27, 8, 9: mos civitatis (with vetus),Suet. Galb. 4: et reconditae voces,id. Aug. 86: auctores,Quint. 8, 2, 12: histrio,Vell. 2, 28, 3.—Absol.: exoleta revocavit, aut etiam nova instituit,Suet. Claud. 22.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory