(P. a.) : excellentia, ae, f.excello, 1.
* Superiority, excellence, perfection (abstr. and rel.): magna cum excellentia praestantiaque animantium reliquarum,Cic. Off. 1, 28; cf. id. ib. 1, 27 fin.: animi excellentia magnitudoque,id. ib. 1, 5, 17; so, picturae,Plin. 35, 14, 49, § 173: crurum,id. 34, 8, 19, § 82; Prud. στεφ. 10, 52: propter excellentiam, pre-eminence, Gr. κατ̓ ἐξοχήν, ut Homerus propter excellentiam commune poëtarum nomen efficit apud Graecos suum, Cic. Top. 13, 55; cf.: per excellentiam,Sen. Ep. 58, 17.—Plur.: saepe excellentiae quaedam sunt, qualis erat Scipionis in nostro grege,Cic. Lael. 19, 69.

s. TLL