Lewis Short
(verb) : ē-vinco, vici, victum, 3, (not anteAug.).
* To overcome completely, to conquer, vanquish: evicit omnia assuetus praedae miles,Liv. 10, 17 fin.: imbelles, Aeduos,Tac. A. 3, 46.
* Transf. beyond the milit. sphere (freq.): lacrimis evicta,overcome,Verg. A. 4, 548: dolore,to induce,id. ib. 4, 474: precibus,Ov. F. 3, 688; Tac. A. 4, 57 fin.: blandimentis vitae,id. ib. 15, 64: donis,i. e. to bribe,id. ib. 12, 49 et saep.: in gaudium evicta domus,moved,Tac. H. 2, 64 fin.; cf.: ad miserationem,id. A. 11, 37: oppositas moles gurgite (amnis),Verg. A. 2, 497.—Of dangerous places, to pass by in safely: Charybdin remis (rates),Ov. M. 14, 76: fretum,id. ib. 15, 706: aequora,id. H. 18, 155: litora (Ponti),id. Tr. 1, 10, 33: os Ponti,Plin. 9, 31, 51, § 98: nubes (solis imago),Ov. M. 14, 769: somnos,id. ib. 1, 685: morbos,Col. 6, 5, 2: dolorem (with perferre),Sen. Cons. ad Polyb. 36: superbiam (miseratio),Liv. 9, 6: luridaque evictos effugit umbra rogos, vanquished, i. e. from which it has struggled free, Prop. 4 (5), 7, 2. platanus caelebs Evincet ulmos,i. e. will supplant them,Hor. C. 2, 15, 5; cf.: evincit herbas lupinum,Plin. 18, 21, 50, § 185.—Less freq.
* To carry one's point, to prevail, succeed in a thing.
* In gen., with ut: evincunt instando, ut, etc.,Liv. 2, 4, 3; 38, 9, 7; so,id. 3, 41; 5, 26; Suet. Tib. 37.—With rel.-clause, Val. Fl. 1, 248.
* In partic., jurid. t. t., to recover one's property by judicial decision: sive tota res evincatur sive pars, etc.,Dig. 21, 2; 1 sq.; cf. Cod. Just. 8, 45, and v. evictio.—*
* Transf., for convinco (2. β), to succeed in proving, to demonstrate, evince: si puerilius his ratio esse evincet amare,will evince,Hor. S. 2, 3, 250.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary