LAT

Lewis Short

(verb) : ē-vādo, si, sum, 3 (
* Perf. sync. evasti, Hor. S. 2, 7, 68; Sil. 15, 796; perf. evadi. Treb. Poll. Trig. Tyr. 5, 6), and a.
* Neutr., to go or come out, go forth (freq. and class.).
* Lit.
* Act. (mostly poet. and post-Aug.; not in Cic.), to pass over or pass a thing, to get over, pass beyond, leave behind.
* Trop.
* In partic., to get away, escape: aut e morbo evasurum aegrotum, aut e periculo navem, aut ex insidiis exercitum,Cic. Div. 2, 5, 13: ex fuga, * Caes. B. G. 3, 19, 4: e manibus hostium,Liv. 22, 49: ex judicio,Cic. Verr. 2, 1, 5: e tanto periculo,Liv. 42, 18: periculo,id. 21, 33: adverso colle, sicuti praeceptum fuerat, evadunt,Sall. J. 52, 3; cf. id. ib. 50 fin.; Liv. 1, 12 fin.; 10, 1 et saep.
* In gen., to go or come out, pass out, escape: accedit, ut eo facilius animus evadat ex hoc aëre eumque perrumpat, quod, etc.,Cic. Tusc. 1, 19; cf.: ex corpore (animus),id. de Sen. 22, 80; and: cum ab iis ... evaseris, id Tusc. 1, 41, 98: ad conjecturam,to arrive at,Plaut. Rud. 3, 1, 20: ne in infinitum quaestio evadat,Quint. 2, 17, 16.
* In an upward direction: nitamur semper ad optima: quod facientes aut evademus in summum, aut certe multos infra nos videbimus,Quint. 12, 11, 30.
* In partic., to turn out, fall out, end in some manner, to have an issue of some kind, to result, to turn to or become something: ex communibus proprii, ex fucosis firmi suffragatores evadunt,Q. Cic. Pet. Cons. 9, 35; cf. Cic. Or. 27, 95; id. Fin. 4, 25, 69: quos judicabat non posse oratores evadere,id. de Or. 1, 28, 126: fuit autem Athenis adulescens, perfectus Epicureus evaserat,id. Brut. 35, 131; 87, 299; id. Fin. 4, 28, 78: ita molles mentes evadunt civium,id. Rep. 1, 43, 67; cf.: juvenis evasit vere indolis regiae,Liv. 1, 39: quod tu ejusmodi evasisti,Cic. Verr. 2, 3, 69: nimis saepe secus videmus evadere,id. Leg. 2, 17, 43.—Of abstract subjects: ut ita fastidiosae mollesque mentes evadant civium, ut, etc.,id. Rep. 1, 43 fin.: si quando aliquod somnium verum evaserit,id. Div. 2, 53: vereor ne haec quoque laetitia vana evadat,Liv. 23, 12: quoniam primum vanum inceptum evasisset,id. 35, 47 et saep.: intellego hercle: sed quo evadas nescio,what you are driving at,Plaut. Poen. 1, 1, 44: quam timeo, quorsum evadas, where you are coming out in your story, Ter. And. 1, 1, 100; 1, 2, 5: nimia illaec licentia Profecto evadet in aliquod magnum malum,id. Ad. 3, 4, 64: demiror quid sit, et quo evadat, sum in metu,Plaut. As. 1, 1, 68; cf. Cic. Att. 14, 19 fin.: videamus, hoc quorsum evadat,id. ib. 9, 18, 4; Nep. Dion. 8, 1: huccine (beneficia),to end in this,Sall. J. 14, 9: in morbos longos,Liv. 27, 33, 6.
* Pregn., to come to pass, be fulfilled: aliquando id, quod somniarimus, evadere,Cic. Div. 2, 59; for which: si somnium verum evasit aliquod,id. ib. 2, 71, 146.
* Lit.
* In gen.: omnem videbar evasisse viam,Verg. A. 2, 730: tot urbes,id. ib. 3, 282: vada, arva,Ov. M. 3, 19: amnem,Tac. A. 12, 35: limen harae,Col. 7, 9, 13: vestibulum (apes),id. 9, 12, 1 et saep.
* Trop.
* In partic., to get away, flee, escape from, = effugere: alicujus manus,Verg. A. 9, 560: loca mortis,Ov. M. 14, 126: flammam,Verg. A. 5, 689: angustias,Liv. 21, 32; 38, 2: nocturnas insidias,Suet. Caes. 74: aliquem, Tiber. ap. Suet. Tib. 61.
* In gen.: vitam, to depart from, i. e. to die, App. M. 4, p. 140.
* In an upward direction: si haec quoque jam lenius supina perseverantibus studiis evaseris,hast climbed, ascended,Quint. 12, 10, 79.
* In partic., to escape, get rid of: aegritudinem, Lucil. ap. Non. 294, 7: necem,Phaedr. 4, 6, 4: gravem casum,Tac. A. 14, 6: sermones malignorum,Plin. Ep. 7, 24, 3 et saep.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory