Lewis Short
ērŭdītĭo (noun F) : erudio
* An instructing, instruction (cf.: doctrina, disciplina, scientia, intellegentia, cognitio).
* Prop.: de ejus eruditione quod labores, nihil est, quoniam ingenium ejus nosti,Cic. Q. Fr. 3, 1, 4 fin.; cf. Quint. 2, 3, 10; Gell. 11, 7, 3.— Far more freq.
* Transf., learning, knowledge, erudition, obtained by instruction: qui praeclara eruditione atque doctrina aut utraque re ornati,Cic. Off. 1, 33; id. de Or. 2, 1; id. Fin. 1, 21, 71; id. Tusc. 1, 2, 4; id. Div. 2, 63 fin.; Quint. 1, 4, 6; 6, 3, 17 et saep.—In plur., Vitr. 1, 1, 11; Gell. praef. § 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary