Lewis Short
ĕquĭtātus (noun M) : equio
* A being in heat, of mares (with hinnitus), Lucil. ap. Varr. L. L. 7, § 103 Müll.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
ĕquĭtātus (noun M) : id.. *
* In abstr., = equitatio, a riding: atteri equitatu,Plin. 28, 15, 61, § 218.
* In concr.
* Cavalry (very freq.), Caes. B. G. 1, 15, 1; 2; 1, 18, 5; 1, 24, 1 et saep.: ferreus,harnessed cavalry,Amm. 19, 1.— Dat. equitatu, Caes. B. G. 1, 18 fin.; 1, 39, 5; 1, 52 fin.; also, equitatui,id. ib. 1, 42, 5; 7, 4, 9; id. B. C. 3, 89, 3.—In plur., Caes. B. C. 1, 61, 3; 3, 8, 1; Cic. Font. 2; Sall. J. 46, 7; Flor. 3, 11, 8.
* The equestrian order (very rare), Plin. 33, 2, 9, § 35; cf. ib. § 36; Aus. Idyll. 11, 78.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary