Lewis Short
(verb) : ē-nĭtĕo, tŭi, 2
* To shine forth, shine out, gleam, brighten (class.).
* Lit.: fruges enitent, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 5; cf.: myrtus floridis ramulis,Cat. 61, 21: campus,Verg. G. 2, 211: caelum,i. e. to become fine again, clear up,Gell. 19, 1, 7: tantum egregio decus enitet ore,Verg. A. 4, 150.
* Trop., to shine forth, to be eminent, distinguished (a favorite expression of Cicero): quod in eis orationibus, quae Philippicae nominantur, enituerat Demosthenes,Cic. Att. 2, 1, 3; cf. id. Inv. 2, 2, 5; id. de Or. 2, 28 fin.; id. Fl. 7, 17: virtus in bello, id. Mur. 14 fin.; cf. Liv. 1, 42; 4, 3: oratio Crassi,Cic. Brut. 59, 215; Liv. 22, 27.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary