LAT

Lewis Short

(v. a.P. a.) : ē-nervo, āvi, ātum, 1 (scanned ĕnervans and ĕnervātum in Prud. Cath. 8, 64; contra Symm. 2, 143), v. a. enervis
* To take out the nerves or sinews.
* Prop. (rare and post-class.): poplites securi,App. M. 8, p. 215: cerebella,Apic. 4, 2; 7, 7: enervatus Melampus,i. e. unmanned,Claud. in Eutr. 1, 315.
* Transf., in gen., to enervate, weaken, render effeminate (class.; esp. freq. in the part. perf.): non plane me enervavit senectus,Cic. de Sen. 10, 32: corpora animosque,Liv. 23, 18: artus undis,Ov. M. 4, 286: vires,Hor. Epod. 8, 2: animos (citharae),Ov. R. Am. 753: orationem compositione verborum,Cic. Or. 68 fin.; cf.: corpus orationis,Petr. S. 2, 2: incendium belli (with contundere),Cic. Rep. 1, 1.—Hence, ēnervātus, a, um, P. a., unnerved, weakened, effeminate, weakly, unmanly: enervati atque exsangues,Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Att. 2, 14; id. Pis. 33 fin.; 35, 12: philosophus (with mollis and languidus),id. de Or. 1, 52 fin.— Transf. of inanimate subjects: ratio et oratio (with mollis),id. Tusc. 4, 17, 38; cf.: muliebrisque sententia,id. ib. 2, 6: vita (with ignava),Gell. 19, 12 fin.: felicitas,Sen. Prov. 4 med.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory