LAT

Lewis Short

(v. a.P. a.) : ef-fĕro or ecfĕro (cf. Neue, Formenl. 2, 766), extŭli, ēlatum, efferre or ecferre, v. a.
* To bring or carry out, to bring forth (very freq. and class.).
* Lit.
* In gen.: ex navi,Plaut. Am. 2, 1, 82; cf. tela, etc., ex aedibus Cethegi,Cic. Cat. 3, 3 fin.: argentum jubeo jam intus efferri foras,Plaut. Bacch. 1, 1, 62; cf. id. ib. 4, 9, 127; id. Most. 2, 1, 58; id. Mil. 4, 8, 4: argentum ad aliquem,id. Epid. 5, 1, 27; id. Truc. 3, 1, 16: machaeram huc,id. Mil. 2, 5, 53; cf. id. Stich. 2, 2, 28: puerum extra aedes usquam,Ter. Hec. 4, 1, 48: cistellam domo,id. Eun. 4, 6, 15; cf.: cibaria sibi quemque domo,Caes. B. G. 1, 5, 3: frumentum ab Ilerda,id. B. C. 1, 78, 1: piscem de custodia,Col. 8, 17 fin.: litteras,Caes. B. G. 5, 45, 4: mucronem,Cic. Cat. 2, 1, 2; cf.: vexilla, signa, arma (e castris, extra fines, etc.),Liv. 10, 19; 27, 2; 29, 21; Tac. H. 3, 31 al.: ferrum a latere deripuit, elatumque deferebat in pectus,id. A. 1, 35 fin.: Colchis pedem, Enn. ap. Non. 297, 20; so, pedem,Verg. A. 2, 657; cf. pedem aedibus,Plaut. Bacch. 3, 3, 19: pedem portā,Cic. Att. 6, 8, 5; 7, 2, 6; Suet. Tib. 38: pedem quoquam,Plaut. Capt. 2, 3, 97: se hinc (ignis),Lucr. 6, 89 and 385: se vallo (equus),Tac. A. 15, 7: Furium longius extulit cursus,Liv. 3, 5; cf.: Messium impetus per hostes extulit,id. 4, 29.
* Trop.
* Like the Gr. ἐκφέρω, to carry out (of the house) for burial, to bear to the grave, to bury (cf.: cremo, humo, sepelio, prosequor): optumum'st Loces illum efferendum; nam jam credo mortuus est,Plaut. Aul. 3, 6, 32; id. Most. 4, 3, 8 sqq.; Ter. And. 1, 1, 90 Don. and Ruhnk.; 1, 1, 101; Cic. N. D. 3, 32, 80; Nep. Att. 17; Liv. 2, 33; 3, 18 fin.; Quint. 8, 5, 21; Suet. Aug. 99; Hor. S. 2, 5, 85; Vulg. Luc. 7, 12.
* Transf.: meo unius funere elata populi Romani esset res publica, carried to burial, i. e. overthrown, destroyed, Liv. 28, 28; 24, 22; 31, 29.
* Of a fruit-bearing soil, to bring forth, bear, produce: id, quod agri efferant,Cic. Rep. 2, 4 fin.; id. Brut. 4, 16; cf. also Cic. Verr. 2, 3, 47 fin.; 86 al.
* Transf.: ea, quae efferant aliquid ex sese, perfectiores habere naturas quam, etc.,Cic. N. D. 2, 33 fin.; cf. Quint. 10, 1, 109; poet.: (Italia) genus acre virum,Verg. G. 2, 169.
* Of motion in an upward direction (cf.: erigo and educo, II. B. 1.), to lift up, elevate, raise, exalt, Lucil. ap. Non. 297, 25: aliquem in murum,Caes. B. G. 7, 47 fin.: pars operis in altitudinem turris elata,id. B. C. 2, 8 fin.; cf. Quint. 11, 3, 103; and Suet. Calig. 32: corvus e conspectu elatus,Liv. 7, 26: pulvis elatus,id. 4, 33: elata super capita scuta,Tac. H. 3, 27: jubar (luna), Petron. Poët. 89, 2, 54; poet.: caput Auctumnus agris extulit,Hor. Epod. 2, 18.
* To set forth, spread abroad, utter, publish, proclaim: clamorem,to raise,Plaut. Am. 1, 1, 73: quod neque in vulgum disciplinam efferri velint, neque, etc.,Caes. B. G. 6, 14, 4; cf. Plin. 2, 12, 9: vocem ejus in vulgus,Tac. A. 12, 21: tuum peccatum foras,Ter. Phorm. 5, 7, 65 Ruhnk.: hoc foras,Cic. Phil. 10, 3; so, clandestina consilia,Caes. B. G. 7, 1, 6: rem,id. ib. 7, 2, 2: has meas ineptias,Cic. de Or. 1, 24, 111: divinitus dicta,id. ib. 3, 1 fin. et saep.—With a rel. clause: posteaquam in volgus militum elatum est, qua arrogantia in colloquio Ariovistus usus, etc.,Caes. B. G. 1, 46, 4.
* In partic., of speech, to utter, pronounce, express, declare: verbum de verbo expressum extulit,Ter. Ad. prol. 11: ut verba inter se ra tione conjuncta sententiam efferant,Varr. L. L. 8, § 1 Müll.: si graves sententiae inconditis verbis efferuntur,Cic. Or. 44, 150; cf. Quint. 9, 4, 13: quae incisim aut membratim efferuntur, ea, etc.,Cic. Or. 67; cf. Quint. 9, 4, 33; 8, 3, 40; 10, 2, 17: pleraque utroque modo efferuntur, luxuriatur, luxuriat, etc., id. 9, 3, 7; cf. id. 1, 5, 16; 64; 2, 14, 2.
* In the pass., qs. to be carried out of one's self by passions, feelings, etc.; to be carried away, transported, hurried away: usque adeo studio atque odio illius efferor ira, Lucil. ap. Cic. Tusc. 4, 21 fin.; so, studio,Cic. de Sen. 23, 83; id. Att. 1, 8, 2; id. N. D. 1, 20 fin.; Caes. B. C. 1, 45, 2; cf. cupiditate,Cic. Div. 1, 24, 49: vi naturae atque ingenii,id. Mur. 31, 65: laetitia,id. Deiot. 9, 26 (cf. act.: comitia ista praeclara, quae me laetitia extulerunt,id. Fam. 2, 10): incredibili gaudio,id. Fam. 10, 12, 2; cf. id. Rep. 3, 30; Suet. Caes. 22: voluptate canendi ac saltandi,id. Calig. 54: popularitate,id. Ner. 53.
* (Acc. to I. B. 3.) To raise, elevate, exalt: pretia alicujus rei,Varr. R. R. 3, 6 fin.: quorum animi altius se extulerunt,Cic. Rep. 3, 3: aliquem ad summum imperium per omnes honorum gradus,id. Cat. 1, 11, 28; cf.: aliquem supra leges,Tac. A. 2, 34; and: aliquem geminatis consulatibus,id. ib. 1, 3; cf. also id. ib. 4, 40: aliquem pecunia aut honore,Sall. J. 49, 4: patriam demersam extuli,Cic. Sull. 31, 87; cf. Nep. Dion. 6; Cic. Prov. Cons. 14, 34: aliquem maximis laudibus,id. Off. 2, 10, 36; cf. Caes. B. C. 3, 87: aliquem summis laudibus ad caelum,Cic. Fam. 9, 14; cf. Nep. Dion. 7 fin.: aliquid maximis laudibus,Cic. Lael. 7, 24: aliquem laudibus,Tac. A. 3, 72: aliquem verbis,Cic. de Or. 3, 14, 52: aliquid versibus,id. Rep. 1, 14; and simply aliquid,Cic. Verr. 2, 4, 56; Tac. A. 2, 63: aliquem in summum odium,id. H. 4, 42; cf.: rem in summam invidiam,Quint. 8, 4, 19.
* In partic., with se, to raise, elevate one's self; to rise, advance (cf.: appareo, eluceo, exsisto): cum (virtus) se extulit et ostendit suum lumen,Cic. Lael. 27; cf. so with a figure borrowed from the heavenly bodies: qua in urbe (Athenis) primum se orator extulit,id. Brut. 7, 26: volo se efferat in adolescente fecunditas,id. de Or. 2, 21.
* Ante-class. and very rare, to carry out to the end, to support, endure: laborem, Att. ap. Cic. Sest. 48; cf.: malum patiendo, to get rid of, do away with, Cic. Poët. Tusc. 4, 29, 63 (but not in Lucr. 1, 141, where the better reading is sufferre).—Hence, ēlā-tus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 3. and II. C. 2.), exalted, lofty, high (rare; cf.: superbus, insolens, arrogans, etc.).
* Lit.: modo in elatiora modo in depressiora clivi,Col. 2, 4, 10: elatissimae lucernae,Tert. Apol. 53.
* Trop.: animus magnus elatusque,Cic. Off. 1, 18, 61; id. Tusc. 1, 40, 96: verba,high-sounding,id. Or. 36, 124; hoc casu elatior Julianus,Amm. 21, 4, 7; Vulg. Rom. 1, 30: insula opibus,Nep. Milt. 7, 2. —Adv.: ēlāte, loftily, proudly: elate et ample loqui, opp. humiliter demisseque sentire,Cic. Tusc. 5, 9: dicere (opp. summisse),id. Opt. Gen. 4, 10.—Comp.: se gerere,Nep. Paus. 2, 3: elatius et arrogantius praefatur,Gell. 9, 15, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

(v. a.P. a.) : ef-fĕro, āvi, ātum, 1, v. a.ex-ferus
* To make wild, savage, fierce (class.; most freq. since the Aug. per.).
* Physically: terram immanitate beluarum efferari,Cic. N. D. 2, 39, 99: speciem oris,Liv. 2, 23; cf. vultum,Suet. Calig. 50: efferantia sese ulcera,becoming aggravated, malignant,Plin. 26, 14, 87, § 146.—Poet.: Mars efferat aurum,i. e. works up into weapons,Stat. Achill. 1, 425; cf.: homo qui magnae artis subtilitate tantum efferavit argentum,i. e. wrought into the figures of beasts,App. M. 5, p. 159, 14.
* Mentally: gentes sic immanitate efferatae,Cic. N. D. 1, 23; cf. id. Tusc. 4, 14, 32: militem dux ipse efferavit,Liv. 23, 5; cf. id. 2, 29: animos,id. 1, 19; 25, 26: ingenia,Curt. 8, 2; 9, 19: efferavit ea caedes Thebanos omnes ad exsecrabile odium Romanorum,exasperated,Liv. 33, 29; cf. Vulg. Dan. 8, 7.—Hence, effĕrātus, a, um, P. a., wild, savage, fierce: sunt enim multa ecferata et immania, quaedam autem humanitatis quoque habent primam speciem,Cic. Tusc. 4, 14, 32: vultus,Petr. 82, 1: animi,Vulg. 2 Macc. 5, 11.—Comp.: mores ritusque,Liv. 34, 24.—Sup.: effectus,Sen. Ep. 121, 4: canes in homines,Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 3, 18.—Adv.: effĕrāte, fiercely: saevire,Lact. 5, 20, 10.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory