Lewis Short
(adj.Subst.adv.) : dūplus, a, um, adj.duplex
* Double, twice as large, twice as much.
* Adj.: dupla et tripla intervalla,Cic. Univ. 7: pars,id. ib.: scrobes, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 751 P.: pecunia,Liv. 29, 19: donativum,Suet. Dom. 2.
* Subst.
* Dūplum, i, n., the double of any thing: a terra ad lunam centum viginti sex milia stadiorum esse, ab ea usque ad solem duplum,Plin. 2, 21, 19, § 83; Plaut. Poen. 1, 1, 56: furem dupli condemnari, feneratorem quadrupli, Cato R. R. praef.; Cic. Off. 3, 16, 65: decrevit, ut, si judicatum negaret, in duplum iret,id. Fl. 21: in duplum,Dig. 40, 12, 20 al.: duplo major,Plin. 27, 11, 74, § 98.
* Dūpla, ae, f. (sc. pecunia), a double price, Plaut. Capt. 4, 2, 39; Varr. R. R. 2, 10, 5; Dig. 21, 1, 31, § 20; cf. ib. 21, 2, 6 tit.: de evictionibus et duplae stipulatione.—Hence, adv.: dūplo, doubly, twofold, Vulg. Matt. 23, 15.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary