LAT

Lewis Short

(adjective) : dĭurnus, a, um, for dius-nus, from dies; cf.: interdius, quotidianus, etc.
* Of or belonging to the day.
* In a wider sense, daily (perh. not ante-Aug.): aetatis fata diurna,i. e. of only one day,Ov. H. 6, 37: instituit, ut tam Senatus quam populi diurna acta confierent et publicarentur,daily transactions, records, journal,Suet. Caes. 20; Tac. A. 13, 31; Suet. Claud. 41 Oud. N. cr.; in the same signif.: commentarii,id. Aug. 64; cf. also: diurna actorum scriptura,Tac. A. 3, 3. (Concerning these acta diurna, v. Lips. Exc. ad Tac. A. 5, 4; Ernest. Exc. ad Suet. Caes. 20; Rupert. ad Juv. 2, 136; Walch ad Tac. Agr. p. 114, and the art. acta): cibus,daily allowance, rations,Liv. 4, 12 fin.: victus,Suet. Ner. 36 fin.: mercede diurna conductus,Hor. S. 2, 7, 17.—Hence, subst.
* Diurnum, i, n., an account-book, day-book: longum,Juv. 6, 482; plur. (sc. acta), diaries, records, minutes: diurna populi Romani, per provincias curatius leguntur,Tac. A. 16, 22.—Also subst.
* In a stricter sense (acc. to dies, I. B. 2.), opp. nocturnus, by day, of the day (very freq. and class.): diurnum nocturnumve spatium,Cic. Inv. 1, 26, 39: labores diurni nocturnique,id. de Sen. 23, 82; cf. so opp. nocturnus,Lucr. 6, 849; Cic. Off. 3, 21, 84; id. Tusc. 1, 21, 48; Caes. B. G. 1, 38 fin.; id. B. C. 3, 13, 1; Quint. 7, 2, 44; Hor. Ep. 1, 19, 11; Ov. F. 3, 878 et saep.: lumen,Lucr. 4, 458; so Ov. F. 4, 449; cf. stella,i. e. the morning-star,Plaut. Men. 1, 2, 62: currus,i. e. the chariot of the sun,Ov. M. 4, 629: ignes,id. ib. 7, 192: nitor,id. H. 18, 78 al.: actus,the day's business,Suet. Aug. 78.— Adv.: dĭurne, daily, Dracont. Hex. 1, 68; 3, 602.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory