LAT

distorqueo

download
JSON

Lewis Short

(v. a.P. a.) : dis-torquĕo, rsi, rtum (
* Supine, distorsum acc. to Prisc. 871 P.), 2, v. a., to turn different ways, to twist, distort (rare but class.).
* Prop.: os,Ter. Eun. 4, 4, 3; so, ora cachinno,Ov. A. A. 3, 287: oculos,Hor. S. 1, 9, 65: labra,Quint. 1, 11, 9.
* Meton., to torment, torture.
* Lit., Sen. Ben. 7, 19; Suet. Dom. 10.
* Trop.: quem repulsa distorqueat (with amore cruciari),Sen. Ep. 74: cogitationem,Petr. 52, 2.—Hence, distortus, a, um, P. a., distorted, misshapen, deformed, dwarfish.
* Lit.: distortus ejecta lingua,Cic. de Or. 2, 66, 266; cf. Suet. Aug. 83; Quint. 2, 5, 11: vultus,id. 6, 3, 29: crura,Hor. S. 1, 3, 47: solos sapientes esse, si distortissimi sint, formosos,Cic. Mur. 29, 61; cf. Suet. Galb. 21.—Plur. as subst.: pumili atque distorti,id. Aug. 83.
* Trop.: nullum (genus enuntiandi) distortius,more perverse, unseemly,Cic. Fat. 8fin.—Adv. does not occur.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory