LAT

Lewis Short

(verb) : dis-sĭdĕo, ēdi, essum, 2, sedeo
* To sit apart, to be remote from, to be divided, separated.
* Lit. (only poet. and very rare): quantum Hypanis dissidet Eridano,Prop. 1, 12, 4: sceptris nostris, *Verg. A. 7, 370: ab omni dissidet turba procul Laïus,Sen. Oed. 618; Sil. 7, 736.—Far more freq. and class.
* Trop., to be at variance, to disagree, to think differently. —Constr. with ab, cum, inter se, or absol.
* With ab: nullam esse gentem tam dissidentem a populo Romano odio quodam atque discidio,Cic. Balb. 13, 30; cf. Cic. Verr. 2, 5, 71; id. Lael. 1, 2: a senatu,id. Brut. 62, 223: a tribuno plebis (consules),id. Sest. 19, 44: a Pompeio in tantis rebus,id. Att. 7, 6, 2: a nobis (altera pars senatus),id. Rep. 1, 19 et saep.: non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere,id. Fin. 4, 1, 2; cf. id. ib. 4, 2, 3: animus a se ipse dissidens secumque discordans,id. ib. 1, 18, 58: Archytas iracundiam, videlicet dissidentem a ratione, seditionem quandam animi vere dicebat,id. Rep. 1, 38; cf. id. Off. 2, 2, 8: ab ingenio matris,Ov. H. 7, 36 et saep.
* With inter se: leviter inter se dissident,Cic. Att. 1, 13, 2: cupiditates in animis inclusae inter se dissident atque discordant,id. Fin. 1, 13, 44; cf. id. N. D. 1, 2 fin.
* Of inanimate and abstract subjects in gen., to be unlike, dissimilar, different, various; to differ, disagree.
* With dat.: virtus dissidens plebi,Hor. C. 2, 2, 18.—(ε) With abl. manner: ex quo facile intellectu est verbis eos, non re dissidere,Cic. Fat. 19, 44: capitali odio,id. Lael. 1, 2.—(ζ) Absol.: de qua (definitione summi boni) qui dissident, de omni vitae ratione dissident,Cic. Ac. 2, 43, 132; id. Leg. 1, 20, 53 (opp. congruae): cum Julia primo concorditer et amore mutuo vixit, mox dissedit,he fell out with her,Suet. Tib. 7: Medus dissidet armis,Hor. C. 3, 8, 20; cf.: dissidet miles,Tac. A. 1, 46: dissident olores et aquilae,live at enmity,Plin. 10, 74, 95, § 203 et saep.: spes incesserat dissidere hostem in Arminium ac Segestem,i. e. were divided into two factions, that of Arminius and Segestes,Tac. A. 1, 55.—Pass. impers.: histriones, propter quos dissidebatur,Suet. Tib. 37.
* With a: nostra non multum a Peripateticis dissidentia,Cic. Off. 1, 1, 2; cf.: scriptum a sententia, id. de Or. 1, 31, 140: gestus a voce,Quint. 11, 3, 165 al.
* With cum: voluntas scriptoris cum scripto,Auct. Her. 2, 9, 1: verba cum sententia scriptoris,Cic. Inv. 1, 13 init.
* Absol.: si inaequalitate dissident (supercilia),Quint. 11, 3, 79: supercilia dissidentia (opp. constricta),id. 1, 11, 10; cf.: si toga dissidet impar,i. e. sits uneven, one-sided,Hor. Ep. 1, 1, 96 (cf. the opp. aequaliter sedet, Quint. 11, 3, 141): si duo haec verba idem significant, neque ulla re aliqua dissident,Gell. 13, 24, 4.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory