Lewis Short
dispendĭum (noun N) : dispendo (opp compendium, v. 3, dis, II.)
* Expense, cost, loss (mostly ante- and post-class.; cf.: impensa, impendium, sumptus; also: noxa, damnum, detrimentum, jactura, incommodum).
* Lit.: dispendium ideo, quod in dispendendo solet minus fieri,Varr. L. L. 5, § 183 Müll.: sine damno et dispendio,Plaut. Poen. 1, 1, 35; cf. so with sumptus,Ter. Eun. 5, 4, 7: minore nusquam bene fui dispendio,Plaut. Men. 3, 2, 20: ut gratiam ineat sine suo dispendio,Ter. Hec. 5, 2, 29: neque dispendi facit hilum, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 60 Müll.; cf. * Lucr. 2, 1127: alicui afferre dispendium,Col. 4, 24, 1: quod dispendium pauci intellegunt,Plin. 36, 6, 9, § 53: dispendia (comae),Ov. Am. 1, 14, 43; cf. id. ib. 1, 7, 25: viarum,i. e. a roundabout way,Mart. 9, 100: silvae,Luc. 8, 2.
* Trop.: hic tibi ne qua morae fuerint dispendia tanti, loss of time, * Verg. A. 3, 453: famae,Claud. VI. Cons. Hon. 452: disciplinae,Aus. Grat. Act. 32.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary