LAT

Lewis Short

(adj.adv.) : dis-cors, cordis (
* Nom. f. discordis, Pompon. ap. Prisc. p. 726 Com., v. 164 Rib.), adj. cor, discordant, disagreeing, inharmonious, at variance; opp. concors (class.).
* Prop.
* Of persons: homines non contentione, non ambitione discordes, * Cic. Agr. 2, 33, 91: ad alia discordes,Liv. 4, 26: in civitate discordi,Tac. H. 2, 10: vexillarii discordium legionum,id. A. 1, 38.—Poet.: Tanais discors,Hor. C. 3, 29, 28 et saep.; of Minotaurus: fetus,Ov. M. 8, 133: civitas secum ipsa discors,Liv. 2, 23: filius (Tigranis) discors patri,Vell. 2, 37, 2; so with dat., Tac. A. 3, 42; 11, 6; 14, 38.
* Transf.
* In gen., unlike, discordant, different (post-Aug): hostes moribus et linguis,Curt. 4, 13, 4: linguae tot populorum,Plin. 3, 5, 6, § 39: aestus marini tempore,i. e. taking place at different times,id. 2, 97, 99, § 218: mixtura generum in vino, non modo in musto discors,id. 17, 22, 35, § 187.
* Different, distinct, double: a fonte discors manat hinc uno latex,two distinct streams,Sen. Herc. Fur. 711: se scindit unius sacri Discors favilla,id. Oed. 322: discordemque utero fetum tulit,Ov. M. 8, 133 (Merk. al. dissortem).—Comp., sup., and adv. do not occur.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory