LAT

Lewis Short

dīrĭtas (noun F) : dirus (rare but class.), lit. fearfulness, viz.
* Of fate, fatal mischief, misfortune: si qua invecta diritas casu foret, Cic. Poët. Tusc. 3, 14: totius diei,Suet. Ner. 8; cf. ominis,Gell. 4, 9, 10.
* Of character, fierceness, cruelty: omni diritate atque immanitate teterrimus,Cic. Vatin. 3 fin.: quanta in altero diritas, in altero comitas!id. de Sen. 18 fin.: morum (Tiberii),Suet. Tib. 21.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory