LAT

detorqueo

download
JSON

Lewis Short

(verb) : dē-torquĕo, si, tum (detorsum
* V.infrano. 1. A. 2.), 2, and n.
* Act., to turn or bend aside, to turn off, turn away (class.).
* In gen.
* Neutr., to turn or go in any direction: in laevam,Plin. 28, 8, 27, § 93.
* In partic., to turn or twist out of shape, to distort.
* Trop.: voluptates animos a virtute,Cic. Off. 2, 10, 37: quae (sc. voluntas testium) nullo negotio flecti ac detorqueri potest,id. Cael. 9 fin.; id. de Or. 1, 17.—Of etymolog. derivation: Marrucini vocantur, de Marso detorsum nomen, Cato ap. Prisc. p. 871 P.; so, parce detorta,Hor. A. P. 53.—With indication of the term. ad quem: aliquem ad segnitiem luxumque,Plin. Pan. 82, 6: vividum animum in alia,Tac. A. 13, 3; cf.: te pravum alio (i. e. ad aliud vitium),Hor. S. 2, 2, 55.
* Lit.: partes corporis detortae,Cic. Tusc. 3, 5, 17: Vatinius corpore detorto,Tac. A. 15, 34.
* Trop., to distort, misrepresent: calumniando omnia detorquendoque suspecta efficere,Liv. 42, 42; cf.: recte facta (with carpere),Plin. Ep. 1, 8, 6: sincera rectaque ingenia,id. Pan. 70, 5; cf. Tac. Or. 28 fin.: verbum aliquod in pejus,Sen. Ep. 13 med.; cf.: verba, voltus in crimen,Tac. A. 1, 7: sermonem in obscenum intellectum,Quint. 8, 3, 44.— *
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory