Lewis Short
dēpĕcūlātus (noun M) : (depeculor]
* A plundering: depeculatus a pecore dicitur. Qui enim populum fraudat, peculatus poena tenetur, Paul. ex Fest. p. 75, 11 Müll.: depeculatu (dat.) me meis esse habitum, Plaut. Ep. 3, 4, 83 Jacob. (dub. al. depeculatum).
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary