dēni, ae, a (
* Gen. plur., denum, Cic. Verr. 2, 2, 49 fin.; Col. 2, 10, 26 al.: denorum,Liv. 43, 5 fin.), num. distrib. [decem], ten each, ten at a time, by tens.
* Prop.: uxores habent deni duodenique inter se communes,Caes. B. G. 5, 14: Ariovistus denos ut ad colloquium adducerent postulavit,id. ib. 1, 43, 3.
* Transf., for decem, ten: bis denis Phrygium conscendi navibus aequor,Verg. A. 1, 381; 11, 326: ter denis navibus ibant,id. ib. 10, 213: ut bis dena viginti non sint,Plin. 2, 7, 5, § 27 al.
* For decimus, tenth: dena Luna,Ov. Her. 11, 46.

s. TLL