Lewis Short
(verb) : dē-linquo, līqui, lictum, 3 (
* Perf. delinquerunt, Liv. 1, 32 codd.), and a., to fail, be wanting.
* Lit., to fail, be lacking, for the usual deficere (cf. 1. deliquium, = defectus—very rare): delinquere frumentum, Cael. ap. Serv. Verg. A. 4, 390: delinquat aut superet aliquid tibi, Tubero ib.
* Trop. (class.), to fail, be wanting in one's duty; to commit a fault, to do wrong, transgress, offend; and, delinquere aliquid, to commit, do something wrong.
* Absol.: QVOD POPVLVS HERMVNDVLVS HOMINESQVE POPVLI HERMVNDVLI ADVERSVS POPVLVM ROMANVM BELLVM FECERE DELIQVERVNTQVE, etc., an old formula used in declaring war,Gell. 16, 4; cf. id. ap. Liv. 1, 32: an quia non delinquunt viri?Ter. Hec. 4, 4, 41: ut condemnaretur filius aut nepos, si pater aut avus deliquisset?Cic. N. D. 3, 38: mercede delinquere (opp. gratis recte facere),Sall. Hist. Fragm. 3, 61, 5 Dietsch: in vita,Cic. Tusc. 2, 4 fin.; cf.: in bello miles,id. Clu. 46; and: hac quoque in re,id. Inv. 2, 10, 33: in ancilla,Ov. M. 2, 8, 9: deliquere homines adulescentuli per ambitionem,Sall. C. 52, 26: paulum deliquit amicus,Hor. S. 1, 3, 84: multo jam ut praestet laxitate delinquere,Plin. 17, 12, 19, § 94.—Of errors in language, Quint. 1, 5, 49.
* With acc. respect.: dum caveatur praeter aequum ne quid delinquat,Plaut. Bacch. 3, 3, 14; so, quid,id. Men. 5, 2, 30; id. Ps. 4, 7, 129; Cic. Agr. 2, 36 fin.; Sall. C. 51, 12: quae,id. J. 28, 4: quid erga aliquem,Plaut. Ep. 3, 3, 9: quid ego tibi deliqui?id. Am. 2, 2, 185.—With object. acc.: flagitia,Tac. A. 12, 54 fin.; cf.: multo majora deliquit,Vulg. 2 Par. 33, 23.—Pass.: adulterium quod pubertate delinquitur,Dig. 48, 5, 38; cf. delictum.—Pass. impers.: ut nihil a me adhuc delictum putem,Cic. Att. 9, 10 fin.; Gell. 5, 4, 2.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary