Lewis Short
dēfensĭo (noun F) : defendo, no. II.
* A defending, defence.
* Prop.: Remis cum spe defensionis studium propugnandi accessit,Caes. B. G. 2, 7, 2.—With gen. subj.: urbium,id. ib. 7, 23, 5; id. B. C. 2, 7 fin.: ad istam omnem orationem brevis est defensio,Cic. Cael. 4; Cic. Verr. 2, 3, 88; id. Mil. 6, 15: nostra propugnatio ac defensio dignitatis tuae,id. Fam. 1, 7, 2 et saep.— With gen. obj.: defensio criminis,Quint. 7, 4, 3: criminum,Liv. 38, 49, 6: sceleris,Just. 39, 2, 8.
* Concr., a written defence, speech: defensionem Demosthenes legit,Plin. 7, 30, 31, § 110.
* As jurid. t. t.
* The legal maintenance of a right: libertatis,Cod. Just. 1, 7, 18.
* (Acc. to defendo, no. II. B. 2.) Legal prosecution, punishment of a crime: mortis,Dig. 29, 5, 1, § 25.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary