LAT

Lewis Short

(adjective) : dapsĭlis, e (
* Abl. plur. dapsilis, Plaut. Ps. 1, 4, 3), δαψιλής, daps, sumptuous, bountiful, richly provided with every thing, abundant (mostly ante- and post-class.; in the class. period perhaps only in Colum. and Suet.): sumptus,Plaut. Most. 4, 2, 66: dotes,id. Aul. 2, 1, 45: corollae,id. Ps. 5, 1, 21: lectus,id. Truc. 1, 1, 34; lubentiae,id. Ps. 1, 4, 3: proventus (vitis),Col. 4, 27, 6: copia facundiae,App. M. 11, p. 258, 12.
* With abl.: spionia dapsilis musto,Col. 3, 2, 27.—Advv., sumptuously, bountifully.
* Form dapsĭlĭter: d. suos amicos alit, Naev. ap. Charis. p. 178 P. (v. 39 Ribbeck).
* Form dapsĭle: verrem sume dapsile ac dilucide, Pompon. ap. Non. 513, 27 (v. 161 Ribbeck): convivebatur, * Suet. Vesp. 19.—*
* Comp. invitavit se dapsilius, Lucil. ap. Non. 321, 29.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Dapsilis
memory