LAT

Lewis Short

(adjective) : cūrĭōsus, a, um, cura.
* (Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).
* In gen.
* (Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean: belua,Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).—Adv.: cūrĭŏsē.
* In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.
* With the access. idea of excess, too eager: est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,Quint. 8, 3, 55.
* Absol.: non quidem doctus, sed curiosus,Petr. 46, 6; so, pictor,id. 29, 4: felicitas Horatii,id. 118, 5: manus,id. 13, 1: consilia,Quint. 7, 5, 2: interpolatione,Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —*
* In gen.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.: curiosis oculis perspici non possit,Cic. Sest. 9, 22.
* Implying censure ( = πολυπράγμων), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive: primum patere me esse curiosum,Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.: quare ut homini curioso ita perscribe ad me,id. ib. 4, 11, 2: curiosum aliquem extimescere,Petr. 127: Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,Cat. 7, 11 Ellis ad loc.
* Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout: curiosum ac speculatorem ratus,Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.
* (Acc. to I. A.) With care, carefully: involvendus vestimentis,Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2: cavere,Suet. Aug. 40 al.—Comp., Vitr. 7, 4.—Sup., Col. 11, 2, 18.—*
* Too nicely, carefully, or particularly: curiose potius quam Latine loqui,Quint. 8, 1, 2.
* (Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously: inquirerem,Suet. Vesp. 1.—Comp.: curiosius conquiram,Cic. Brut. 35, 133: facere aliquid,id. N. D. 1, 5, 10: animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),id. Fin. 5, 15, 42.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
See also: Curiosus
memory